ตอนเดนีส เลเวอร์ตอฟอายุ 12 ปี นานมาแล้วก่อนเธอจะเป็นกวีมีชื่อเสียง เธอริเริ่มโดยส่งบทกวีไปให้ ที.เอส. เอเลียต กวีผู้ยิ่งใหญ่ แล้วรอเขาตอบ น่าประหลาดใจที่เอเลียตส่งข้อความให้กำลังใจเขียนด้วยลายมือสองหน้ากระดาษกลับมา ในบทนำของหนังสือ สายธารและไพลิน เธออธิบายว่าบทกวีได้ “ติดตามการเปลี่ยนแปลง (ของเธอ) จากไม่เชื่อพระเจ้าไปสู่ความเชื่อแบบคริสเตียน” อย่างไร

บทกวีบทหนึ่งซึ่งทรงพลังอย่างมากในเวลาต่อมา (“ทูตสวรรค์มาหามารีย์”) บรรยายถึงการที่มารีย์ยอมจำนนต่อพระเจ้า พระวิญญาณบริสุทธิ์ไม่ได้ทำสิ่งใดเพื่อครอบงำมารีย์ พระองค์ประสงค์ให้เธอมีเสรีในการยอมรับพระคริสต์เป็นบุตร วลีที่ว่า “พระเจ้าทรงคอย” โดดเด่นอยู่กลางบทกวี

เรื่องของมารีย์ทำให้เลเวอร์ตอฟนึกถึงตัวเอง พระเจ้ารอคอยและปรารถนาที่จะรักเธอ จะไม่ทรงบังคับ ทรงคอย อิสยาห์บรรยายความจริงเดียวกันว่า พระเจ้าทรงพร้อมและกระตือรือร้นที่จะอวยพรอิสราเอลด้วยความรักอันอ่อนโยน “พระเจ้าทรงคอยที่จะทรงพระกรุณาเจ้าทั้งหลาย…เพื่อเมตตาเจ้า” (30:18) ทรงพร้อมจะเทพระเมตตามายังประชากรของพระองค์ และทรงคอยให้พวกเขายอมรับสิ่งที่พระองค์ประทานอย่างเต็มใจ (ข้อ 19)

น่าอัศจรรย์ที่องค์ผู้สร้าง พระผู้ช่วยให้รอดของโลก เลือกที่จะรอคอยให้เราต้อนรับพระองค์ พระเจ้าทรงเอาชนะเราได้อย่างง่ายดาย แต่กลับทรงอดทนอย่างถ่อมพระทัย องค์ผู้บริสุทธิ์ทรงรอคอยเรา – WC