ตัวละครหลัก
ครั้งหนึ่งผมได้ยินเรื่องของนักศึกษาคนหนึ่งที่เข้าเรียนการเทศนาที่โรงเรียนพระคริสตธรรมที่มีชื่อเสียง นักศึกษาหนุ่มที่ค่อนข้างหลงตัวเอง เทศนาอย่างฉะฉานและเปี่ยมด้วยพลัง เขานั่งลงอย่างภาคภูมิใจในตัวเอง อาจารย์นิ่งอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบว่า “เป็นการเทศนาที่ทรงพลัง เรียบเรียงอย่างดีและเร้าอารมณ์ ปัญหาอย่างเดียวคือ พระเจ้าไม่ได้เป็นบุคคลสำคัญในคำพูดของคุณแม้แต่ประโยคเดียว”
เดินถอยหลัง
ผมบังเอิญได้ชมวีดีโอของแฟลนเนอรี่ โอ คอนเนล วัย 6 ขวบที่ฟาร์มของครอบครัวในปี 1932 ซึ่งถ่ายทำโดยนักข่าวชาวอังกฤษ แฟลนเนอรี่ เป็นนักเขียนที่ได้รับการยกย่องในเวลาต่อมา เธอเป็นที่สนใจของคณะถ่ายทำเพราะเธอสอนไก่ให้เดินถอยหลัง นอกเหนือจากสิ่งแปลกใหม่ที่เธอทำแล้ว ผมคิดว่าภาพประวัติศาสตร์สั้นๆ นี้เป็นภาพเปรียบเทียบที่ดีมาก แฟลนเนอรี่ผู้เฉียบแหลมทางวรรณกรรมและมีความเชื่อเข้มแข็งได้ใช้เวลา 39 ปีเดินถอยหลังคือคิดและเขียนแนวทวนกระแสสังคม สำนักพิมพ์และผู้อ่านต่างประหลาดใจกับแนวคิดของเธอที่มาจากพระคัมภีร์ซึ่งสวนทางกับมุมมองด้านศาสนาที่พวกเขาคาดหมาย
เรื่องเศร้า
ความเลวร้ายที่ถูกซ่อนไว้มานานเปิดเผยอย่างน่าเจ็บปวด มีผู้หญิงหลายคนถูกข่มเหงทางเพศโดยผู้ชายที่มีอำนาจเหนือกว่า ผมแทบทนไม่ได้กับพาดหัวข่าวมากมายและใจหายเมื่อได้รับรู้ข้อพิสูจน์ว่าการข่มเหงกระทำโดยชายสองคนที่ผมชื่นชม แม้แต่คริสตจักรเองก็ไม่อาจรอดพ้นจากเรื่องอย่างนี้