คำอธิษฐานหนึ่งที่ผมได้เรียนรู้เมื่อยังเล็กคือ “เมื่อเราล้มตัวลงนอน ขอพระเจ้าคุ้มครองจิตวิญญาณของเรา…” พ่อแม่สอนผมและผมนำมาสอนลูกๆ ตอนพวกเขายังเล็ก ตอนเป็นเด็กผมรู้สึกอบอุ่นใจมากเมื่อได้ฝากชีวิตไว้ในพระหัตถ์ด้วยการอธิษฐานก่อนนอน

ในพระคัมภีร์มีคำอธิษฐานคล้ายกันนี้อยู่ในพระธรรมสดุดี ซึ่งเป็น “หนังสือแห่งคำอธิษฐาน” นักวิชาการพระคัมภีร์ชี้ว่าประโยค “ข้าพระองค์มอบจิตวิญญาณของข้าพระองค์ไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์” (สดด.31:5) เป็นคำอธิษฐาน “ก่อนนอน” ที่ใช้สอนเด็กในสมัยของพระเยซู

คุณอาจจำคำอธิษฐานที่เป็นถ้อยคำสุดท้ายของพระเยซูบนไม้กางเขนได้ มีคำหนึ่งที่พระเยซูตรัสคือ “พระบิดา” (ลก.23:46) การอธิษฐานด้วยคำว่าพระบิดาก่อนจะสิ้นพระชนม์นั้น ทำให้เราเห็นความสัมพันธ์สนิทของพระองค์กับพระบิดา และชี้ให้ผู้เชื่อเห็นทางไปสู่บ้านที่พวกเขาจะได้อยู่ร่วมกับพระองค์ (ยน.14:3)

พระเยซูสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนเพื่อให้เราใช้ชีวิตในความสัมพันธ์อันอัศจรรย์กับพระเจ้าในฐานะพระบิดาในสวรรค์ของเราได้ เราอบอุ่นใจที่ได้รู้ว่าความรักอันเสียสละที่พระเยซูมีต่อเรา ทำให้เราพักสงบอยู่ในความดูแลของพระเจ้าได้ในฐานะลูก! เราหลับตาลงโดยไม่ต้องกลัว เพราะพระบิดาพิทักษ์รักษาเราอยู่และสัญญาว่าจะปลุกเราให้ตื่นขึ้นมามีชีวิตร่วมกับพระองค์ (1 ธส.4:14)