ผมก็เหมือนกับหลายคนที่พยายามออกกำลังกายให้เพียงพอ เร็วๆ นี้มีบางอย่างที่ผลักดันให้ผมทำสำเร็จ คือเครื่องนับก้าวซึ่งเป็นสิ่งของธรรมดา แต่น่าทึ่งที่อุปกรณ์นี้ส่งผลอย่างยิ่งต่อแรงบันดาลใจ แทนที่ผมจะบ่นเมื่อต้องลุกจากเก้าอี้ ผมกลับมองเห็นเป็นโอกาสที่จะได้จำนวนก้าวเพิ่มขึ้น การกระทำทั่วไปอย่างการหาน้ำสักถ้วยหนึ่งให้ลูกดื่ม กลายเป็นโอกาสที่ช่วยให้ผมไปสู่เป้าหมายที่ใหญ่กว่า ในแง่นี้ อุปกรณ์นี้ได้เปลี่ยนมุมมองและแรงบันดาลใจของผม เดี๋ยวนี้ผมฉวยโอกาสที่จะได้จำนวนก้าวเพิ่มขึ้นทุกครั้ง

ผมคิดว่าชีวิตคริสเตียนของเราก็เป็นอย่างนี้ เรามีโอกาสทุกวันที่จะรัก ปรนนิบัติ และปฏิสัมพันธ์กับผู้คนอย่างที่เปาโลแนะนำ ไว้ในโคโลสี 4:5 แล้วผมตระหนักถึงโอกาสเหล่านั้นตลอดเวลาหรือไม่ ผมสนใจโอกาสที่จะได้เป็นคนหนุนใจในยามที่พูดคุยธรรมดาๆ หรือไม่ พระเจ้าทรงทำกิจในชีวิตทุกคนที่ผมเกี่ยวข้องด้วย เริ่มจากครอบครัวผม เพื่อนร่วมงานไปจนถึงลูกจ้างในร้านขายของชำ ทุกครั้งที่ได้พบปะผู้คนเป็นโอกาสให้ผมจดจ่อว่าพระเจ้าจะกระทำสิ่งใดแม้อาจเป็นเรื่อง “เล็กน้อย” อย่างเช่น การถามพนักงานเสิร์ฟว่า สบายดีไหม

ใครจะรู้ว่าพระเจ้าจะทรงกระทำกิจอย่างไร เมื่อเราไวต่อโอกาสที่ทรงเปิดให้กับเรา