ในวันคริสต์มาสปีหนึ่ง ผมต้องไปทำงานในที่ซึ่งไม่ค่อยเป็นที่รู้จัก ขณะออกจากที่ทำงานอย่างเหนื่อยล้าเพื่อกลับห้องพัก ผมเดินต้านกระแสลมเย็นที่พัดมาจากทะเลดำอันอ้างว้าง ผมคิดถึงบ้าน

เมื่อมาถึงห้องพัก ผมตกตะลึงเมื่อเปิดประตูพบกับต้นคริสต์มาสเซรามิกสูง 19 นิ้วซึ่งเป็นงานศิลปะที่เพื่อนร่วมห้องของผมเพิ่งทำเสร็จ ห้องพักมืดๆ ของเราจึงเต็มด้วยจุดแสงสีต่างๆ ผมจึงรู้สึกเหมือนได้กลับบ้าน!

ขณะที่ยาโคบหนีจากเอซาวพี่ชาย ท่านก็ต้องอยู่แปลกที่และโดดเดี่ยว ขณะนอนหลับอยู่บนพื้นแข็ง ท่านได้พบพระเจ้าในความฝัน และทรงสัญญาว่าจะให้บ้านแก่ท่าน ตรัสว่า “แผ่นดินซึ่งเจ้านอนอยู่นั้นเราจะให้แก่เจ้าและเชื้อสายของเจ้า..บรรดาพงศ์พันธุ์ของมนุษย์โลกจะได้รับพรเพราะเจ้าและเพราะเชื้อสายของเจ้า” (ปฐก.28:13-14)

พระเมสสิยาห์ตามพระสัญญาบังเกิดมาทางเชื้อสายของยาโคบ พระเมสสิยาห์เสด็จมาเพื่อนำเราให้มาหาพระองค์ “เราจะกลับมาอีกรับท่านไปอยู่กับเรา เพื่อว่าเราอยู่ที่ไหนท่านทั้งหลายจะได้อยู่ที่นั่นด้วย” (ยน.14:3)

ในค่ำคืนของเดือนธันวาคมนั้น ผมนั่งอยู่ในความมืดของห้องและมองไปยังต้นคริสต์มาสและอดไม่ได้ที่จะคิดถึงพระองค์ผู้ทรงเป็นแสงสว่างที่เสด็จเข้ามาในโลก เพื่อสำแดงให้เราเห็นหนทางกลับบ้าน