วันหนึ่งฉันเพลิดเพลินอยู่ริมทะเลดูคนโต้คลื่นแบบใช้ร่มชูชีพกระดอนไปมาบนผิวน้ำตามแรงลม เมื่อมีคนหนึ่งเดินขึ้นฝั่ง ฉันเข้าไปถามว่าเล่นยากเหมือนที่เห็นไหม เขาตอบว่า “ไม่ครับ ที่จริงง่ายกว่าโต้คลื่นแบบธรรมดาอีกเพราะคุณใช้แรงของลม”

หลังจากนั้นเมื่อฉันเดินเล่นริมหาด คิดถึงลมที่ไม่เพียงดึงนักโต้คลื่นได้ แต่ยังทำให้ผมฉันปลิวมาปิดหน้า ฉันหยุดและคิดถึงความอัศจรรย์ของพระเจ้าพระผู้สร้าง ดังที่เราเห็นในพระธรรมอาโมส พระองค์ผู้ทรง “ปั้นภูเขาและสร้างพายุ” ทรงสามารถ “สร้างแสงเงินแสงทอง” (ข้อ 13)

พระเจ้าทรงย้ำเตือนถึงฤทธิ์อำนาจของพระองค์ผ่านผู้เผยพระวจนะอาโมสเมื่อทรงเรียกคนของพระองค์ให้กลับมาหาพระองค์ เพราะพวกเขาไม่เชื่อฟัง พระองค์จึงจะทรงเปิดเผยพระองค์เองให้เห็น (ข้อ 13) แม้เราจะเห็นการพิพากษาของพระองค์ในพระธรรมตอนนี้ แต่เราได้เรียนรู้จากตอนอื่นๆ ในพระคัมภีร์ถึงความรักอันเสียสละที่พระองค์ประทานพระบุตรมาเพื่อช่วยเราให้รอด (ดูยอห์น 3:16)

พลังของลมในวันที่ลมพัดแรงทางตอนใต้ของอังกฤษ ทำให้ฉันคิดถึงความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า ถ้าวันนี้คุณสัมผัสถึงสายลม ลองหยุดและใคร่ครวญถึงพระเจ้าผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ของเรา