แจ็ค สามีของฉันรู้สึกหมดแรง เมื่อเขาวิ่งไปได้ 40 กิโลเมตรจากระยะทางทั้งหมด 41 กิโลเมตร

เขาวิ่งมาราธอนเป็นครั้งแรกและลงแข่งคนเดียว หลังจากแวะดื่มน้ำที่จุดพัก เขารู้สึกเหนื่อยและนั่งลงบนพื้นหญ้าข้างทาง หลายนาทีผ่านไปเขายังลุกไม่ขึ้น จึงตัดใจเลิกวิ่งในขณะที่มีครูโรงเรียนมัธยมวัยกลางคนสองคนจากเคนตักกี้วิ่งผ่านมา ถึงแม้ไม่รู้จักกัน แต่พวกเขาเห็นแจ็คและถามว่าอยากวิ่งต่อด้วยกันไหม ทันใดนั้นแจ็ครู้สึกว่าเรี่ยวแรงกลับคืนมา เขาลุกขึ้นและเข้าเส้นชัยพร้อมกับครูทั้งสองคน

ผู้หญิงสองคนนี้ที่หนุนใจแจ็คทำ ให้ฉันนึกถึงอาโรนและเฮอร์ เพื่อนสองคนที่ช่วยเหลือโมเสสผู้นำ ชนอิสราเอลในเหตุการณ์สำคัญ (อพย.17:8-13) คนอิสราเอลกำลังถูกโจมตี พวกเขามีชัยในสนามรบต่อเมื่อโมเสสยกไม้เท้าขึ้น (ข้อ 11) เมื่อโมเสสเริ่มอ่อนแรง อาโรนกับเฮอร์ยืนประกบข้างท่าน ช่วยยกมือของท่านขึ้นจนตะวันตกดิน (ข้อ 12)

การติดตามพระเจ้าไม่ใช่การฉายเดี่ยว พระองค์ไม่ได้ทรงสร้างเราให้ดำเนินชีวิตตามลำ พัง ผู้ร่วมทางสามารถช่วยเราฟันฝ่าความยากลำบากระหว่างที่เราทำ สิ่งที่พระเจ้าทรงเรียกให้เราทำ ได้

พระเจ้าข้า ขอบคุณพระองค์สำหรับความสัมพันธ์ที่หนุนใจข้าพระองค์ให้ติดตามพระองค์ต่อไป ขอทรงช่วยให้ข้าพระองค์เป็นกำลังแก่ผู้อื่นเช่นกัน