เนซาวัลคาโยตี (Nezahualcoyotl) (1402-1472) เป็นชื่อที่มีความหมายว่า “สุนัขป่าผู้หิวโหย” และข้อเขียนต่างๆ ของชายผู้นี้บ่งชี้ถึงความหิวโหยฝ่ายวิญญาณ เขาเป็นกวีและผู้ปกครองเมืองในเม็กซิโกก่อนที่ชาวยุโรปจะเข้าถึง เขาเขียนไว้ว่า “แท้จริงแล้วบรรดาพระที่ข้าพเจ้านมัสการ เป็นเพียงรูปเคารพหินซึ่งไม่อาจพูดหรือรู้สึกได้… แต่มีพระเจ้าองค์หนึ่งซึ่งมีฤทธิ์อำนาจมาก ปิดซ่อนและไม่เป็นที่รู้จัก เป็นผู้สร้างจักรวาลทั้งหมด พระองค์เป็นผู้เดียวที่สามารถปลอบประโลมความเจ็บปวด และช่วยเหลือยามทุกข์ใจ ข้าพเจ้าต้องการให้พระองค์เป็นพระผู้ช่วยและผู้คุ้มครองข้าพเจ้า”

เราไม่อาจทราบได้ว่าเนซาวัลคาโยตีได้พบพระเจ้าผู้ประทานชีวิตหรือไม่ แต่ในช่วงที่เขาปกครองอยู่นั้น เขาได้สร้างพีระมิดให้แก่ “พระเจ้าผู้ทรงแต่งแต้มสิ่งสารพัดด้วยความงาม” และเขาสั่งห้ามการบูชายัญมนุษย์อีกด้วย

ผู้เขียนสดุดี 42 ร้องคร่ำครวญว่า “จิตวิญญาณของข้าพระองค์กระหายหาพระเจ้า หาพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์” (สดุดี 42:2) มนุษย์ทุกคนต้องการพระเจ้าเที่ยงแท้ เหมือนกับ “กวางกระเสือกกระสนหาลำธารที่มีน้ำไหล” (สดุดี 42:1)

ทุกวันนี้มีสุนัขป่าผู้หิวโหยมากมาย ซึ่งรู้ว่าชื่อเสียง เงินทอง และความสัมพันธ์อันเป็นเสมือนรูปเคารพ ไม่อาจเติมเต็มช่องว่างในจิตวิญญาณได้ พระเจ้าผู้ทรงพระชนม์ทรงเปิดเผยพระองค์เองผ่านทางพระเยซู พระองค์ผู้เดียวสามารถเติมเต็มและทำให้ชีวิตมีความหมาย นี่เป็นข่าวดีสำหรับผู้ที่กระหายหาพระเจ้าผู้ทรงแต่งแต้มสิ่งสารพัดด้วยความงาม