ดาวิดและทหาร 400 นาย รีบรุดไปในชนบทเพื่อตามหานาบาล ชายผู้มั่งมีแต่หยาบคายที่ปฏิเสธไม่ยอมช่วยเหลือพวกท่าน ดาวิดคงจะฆ่าเขาเสียถ้าท่านไม่ได้พบกับนางอาบีกายิลภรรยาของเขาเสียก่อน เธอจัดเตรียมอาหารมากพอจะเลี้ยงทั้งกองทัพ และเดินทางมาพบกับขบวนด้วยหวังจะป้องกันไม่ให้เกิดหายนะ เธอเตือนดาวิดอย่างเคารพว่าความรู้สึกผิดจะติดตามท่านไปถ้าท่านล้างแค้นตามแผน (1 ซามูเอล 25:31) ดาวิดรู้ว่าเธอพูดถูกและอวยพรเธอที่มีดุลพินิจ

ความโกรธของดาวิดมีเหตุผล ท่านได้ปกป้องฝูงแกะของนาบาลในถิ่นทุรกันดาร (1 ซามูเอล 25:14-17) และได้รับความชั่วตอบแทนความดี แต่ความโกรธจะนำท่านสู่การทำบาป สัญชาติญาณแรกของดาวิดคือต้องการสังหารนาบาล แม้ท่านจะรู้ว่าพระเจ้าไม่ทรงเห็นชอบกับการฆ่าและแก้แค้น (อพยพ 20:13;เลวีนิติ 19:18)

เมื่อเราถูกกระทำ เราควรเปรียบเทียบสัญชาติญาณของเรากับสิ่งที่พระเจ้าประสงค์ให้มนุษย์ปฏิบัติ เราอาจอยากโต้ตอบด้วยคำพูด แยกตัวออกห่าง หรือหาทางหนีวิธีอื่นๆ แต่การเลือกตอบสนองโดยพระคุณจะช่วยให้เราไม่เสียใจภายหลัง และที่สำคัญที่สุดคือพระเจ้าพอพระทัย เมื่อเราปรารถนาที่จะถวายเกียรติแด่พระเจ้าในทุกความสัมพันธ์ของเรา พระองค์จะทรงให้แม้แต่ศัตรูของเราคืนดีกับเรา