ข่าวที่ได้ยินทำให้ตัวชา น้ำตาไหลพรั่งพรูโดยไม่อาจฝืนใจ เต็มไปด้วยคำถาม และความกลัว ชีวิตดำเนินมาอย่างราบรื่น แต่กลับถูกขัดจังหวะกะทันหันและเปลี่ยนไปตลอดกาลโดยไม่มีสัญญาณเตือน

โศกนาฏกรรมเข้ามาในหลายรูปแบบ การสูญเสียคนรัก ความเจ็บป่วย การสูญเสียฐานะหรือความเป็นอยู่สามารถเกิดขึ้นได้กับทุกคนทุกเวลา

ถึงแม้ผู้เผยพระวจนะฮาบากุกรู้ว่าจะเกิดโศกนาฏกรรม แต่ท่านก็ยังกลัว ในขณะที่รอคอยวันที่บาบิโลนจะรุกรานอาณาจักรยูดาห์ ใจของท่านเต้นเร็ว ปากสั่นและเข่าสะเทือน (ฮบก.3:16)

ความกลัวเป็นอารมณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อต้องเผชิญโศกนาฏกรรม แต่ไม่จำเป็นต้องทำให้เราชะงัก เมื่อเราไม่เข้าใจความลำบากที่เรากำลังเผชิญ เราสามารถนึกถึงสิ่งที่พระเจ้าทรงกระทำในอดีตได้ (ฮบก.3:3-15) นั่นคือสิ่งที่ฮาบากุกทำ ซึ่งไม่ได้ขจัดความกลัวไป แต่ทำให้มีใจกล้าก้าวต่อไปโดยการเลือกที่จะสรรเสริญพระเจ้า (ฮบก.3:18)

พระเจ้าผู้ได้ทรงพิสูจน์ความสัตย์ซื่อของพระองค์ตลอดเดือนปีทรงอยู่กับเราเสมอ เพราะพระองค์ไม่ทรงเปลี่ยนแปลง ท่ามกลางความกลัวเราพูดได้อย่างเชื่อมั่นว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นกำลังของข้าพเจ้า” (ฮบก.3:19)