หอนาฬิกาเวสต์มินสเตอร์ ซึ่งมีระฆังที่ชื่อบิ๊กเบน เป็นสัญลักษณ์สำคัญของกรุงลอนดอน มีความคิดที่สืบทอดมาว่าทำนองของเสียงระฆังในหอ มาจากบทเพลง “ข้ารู้ว่าพระผู้ไถ่ทรงพระชนม์” จากบทประพันธ์ชื่อเมสสิยาห์ของฮันเดล ข้อความนี้ได้ถูกเพิ่มและจารึกไว้ในหอนาฬิกาในภายหลัง

ตลอดชั่วโมงนี้ พระเจ้าโปรดนำข้า โดยฤทธิ์อำนาจพระองค์ ข้าจะไม่ก้าวพลาดไป

ข้อความนี้อ้างอิงมาจาก สดุดี 37 “พระยาห์เวห์ทรงนำย่างเท้าคนใดให้มั่นคง ก็คนนั้นแหละที่พระองค์พอพระทัยทางของเขา แม้เขาสะดุด เขาจะไม่ล้ม เพราะพระยาห์เวห์ทรงยึดมือเขาไว้” (ข้อ 23-24 ฉบับมาตรฐาน) พระเจ้าทรงมีส่วนอย่างใกล้ชิดในชีวิตของบรรดาบุตรของพระองค์ “คนนั้นแหละที่พระองค์พอพระทัยทางของเขา” (ข้อ 23 ฉบับมาตรฐาน) ข้อ 31 เสริมว่า “ธรรมบัญญัติของพระเจ้าอยู่ในจิตใจของเขาและย่างเท้าของเขาจะไม่พลาด”

ช่างพิเศษจริงๆ องค์พระผู้สร้างจักรวาลไม่เพียงทรงค้ำจุนและช่วยเหลือเรา แต่ยังทรงห่วงใยเราอย่างลึกซึ้งในทุกช่วงเวลาของชีวิต อัครทูตเปโตรจึงเชิญชวนเราอย่างมั่นใจว่า “จงละความกระวนกระวายของท่านไว้กับพระองค์ เพราะว่าพระองค์ทรงห่วงใยท่านทั้งหลาย” (1 เปโตร 5:7) เมื่อเรามั่นใจว่าทรงห่วงใย เราก็กล้าเผชิญทุกสิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิต