ผมพบของล้ำค่าจากกองจดหมายที่ได้รับหลังคริสต์มาส เป็นบัตรอวยพรคริสต์มาสทำมือ ซึ่งวาดบนกระดาษแข็งเอนกประสงค์ การลงสีน้ำแบบเรียบง่ายทำให้เกิดภาพทิวทัศน์เนินเขาเขียวชอุ่มในฤดูหนาวอันมีชีวิตชีวา ตรงกลางด้านล่างของภาพ คือข้อความที่เขียนด้วยลายมือล้อมด้วยช่อเบอร์รี่สีแดงว่า สันติสุขจงมีแด่ท่าน

จิตรกรคนนี้เป็นผู้ต้องขังและเป็นเพื่อนของผม ขณะชื่นชมผลงานของเขา ผมก็นึกขึ้นได้ว่าไม่ได้เขียนจดหมายถึงเขามา 2 ปีแล้ว

นานมาแล้วมีผู้ต้องขังอีกคนหนึ่งที่ถูกลืมขณะถูกจองจำ “ลูกาคนเดียวเท่านั้นที่อยู่กับข้าพเจ้า” อัครทูตเปาโลเขียนถึงทิโมธี (2 ทิโมธี 4:11) “ไม่มีใครเข้าข้างข้าพเจ้าสักคนเดียว เขาได้ละทิ้งข้าพเจ้าไปหมด” (2 ทิโมธี 4:16) แต่เปาโลได้รับกำลังใจแม้อยู่ในคุก ท่านได้เขียนว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประทับอยู่ใกล้ข้าพเจ้า และได้ทรงประทานกำลังให้ข้าพเจ้า” (2 ทิโมธี :17) แต่ว่าเปาโลย่อมรู้สึกโดดเดี่ยวเพราะถูกทอดทิ้ง

ด้านหลังบัตรอวยพรคริสต์มาสสุดพิเศษใบนั้น เพื่อนของผมเขียนไว้ว่า “ขอให้สันติสุข ความชื่นชมยินดี ความหวัง และความรัก ซึ่งมาจากการประสูติของพระเยซู จงมีแด่คุณและคนที่คุณรัก” เขาลงชื่อว่า “พี่น้องในพระคริสต์” ผมติดบัตรอวยพรนี้ไว้บนผนังเพื่อเตือนตัวเองให้อธิษฐานเผื่อเขา แล้วผมก็เขียนจดหมายถึงเขา

ตลอดปีนี้ จงยื่นมือออกไปหาพี่น้องของเราที่รู้สึกโดดเดี่ยว