ในช่วงฤดูหนาวที่อากาศเย็นจัดในรัฐมิชิแกนที่เราอาศัยอยู่ ผู้คนมักมีความรู้สึกที่หลากหลายกับสภาพอากาศ ขณะที่หิมะโปรยปรายลงมาอย่างต่อเนื่องในเดือนมีนาคม ความรู้สึกชื่นชมในหิมะก็ไม่เหลืออยู่อีกแล้วและผู้คนต่างก็โอดครวญกับอุณหภูมิที่ต่ำลง

แต่ผมยังคงอัศจรรย์ใจกับความงดงามของหิมะ แม้ว่าจะต้องคอยใช้พลั่วตักหิมะออกจากทางเข้าที่จอดรถทุกวัน แต่ผมก็ยังรู้สึกหลงใหลในวัตถุสีขาวนี้ โดยเฉพาะมีวันหนึ่งที่มีผลึกน้ำแข็งโปรยปรายลงมาจากท้องฟ้า ผมกับภรรยาเดินอยู่ท่ามกลางละอองน้ำแข็งระยิบระยับนั้นและเราเห็นเหมือนมีเกล็ดเพชรเล็กๆ โปรยปรายลงมาทั่วบริเวณนั้น

พระคัมภีร์พูดถึงหิมะในแง่ต่างๆ พระเจ้าทรงส่งหิมะมาเพื่อแสดงถึงความยิ่งใหญ่แห่งการสร้างสรรค์ของพระองค์ (โยบ 37:6; 38:22-23) หิมะที่ปกคลุมยอดเขาคอยส่งน้ำไปหล่อเลี้ยงหุบเขาแห้งแล้งด้านล่าง แต่ที่สำคัญกว่านั้น พระเจ้าทรงใช้หิมะเพื่อสะท้อนภาพของการอภัยโทษ ข่าวดีเกี่ยวกับพระเยซูเป็นหนทางให้เราได้รับการชำระให้สะอาดจากบาปและเพื่อให้จิตใจของเรา “ขาวเหมือนดังหิมะ” (สดุดี 51:7; อิสยาห์ 1:18)

ครั้งต่อไปที่คุณเห็นหิมะ ไม่ว่าของจริงหรือในภาพ จงขอบคุณพระเจ้าที่ทรงอภัยโทษและประทานอิสรภาพจากโทษทัณฑ์ของบาป ซึ่งทุกคนที่ไว้วางใจในองค์พระผู้ช่วยให้รอดจะเข้าใจเมื่อได้เห็นหิมะอันงดงาม