กลุ่มในคริสตจักรกลุ่มหนึ่งเชิญวิทยากรคนหนึ่งมาพูดในการประชุม ผู้นำบอกเขาว่า “พูดเรื่องพระเจ้า แต่อย่าพูดถึงพระเยซู” วิทยากรตกใจ ถามว่า “ทำไมล่ะ” ผู้นำอธิบายว่า “สมาชิกหลักบางคนอึดอัดกับพระเยซู ใช้คำว่าพระเจ้าก็แล้วกัน”

แต่การพูดตามคำขอแบบนี้กลับกลายเป็นปัญหาสำหรับวิทยากร ที่บอกภายหลังว่า “พอไม่มีพระเยซูแล้ว ผมไม่มีอะไรจะพูดเลย”

มีคนขอให้ผู้ติดตามพระเยซูในยุคแรกทำเช่นนี้ เหล่าผู้นำศาสนาเตือนสาวกไม่ให้พูดเรื่องพระเยซู (กิจการ 4:17) แต่พวกเขาตอบว่า “ซึ่งข้าพเจ้าจะไม่พูดตามที่เห็นและได้ยินนั้นก็ไม่ได้” (กิจการ 4:20)

การบอกว่าเชื่อพระเจ้า แต่ไม่เชื่อพระเยซูคริสต์พระบุตร เป็นคำพูดที่ขัดแย้งกันเอง ในยอห์น 10:30 พระเยซูตรัสถึงความสัมพันธ์เฉพาะของพระองค์กับพระเจ้าว่า “เรากับพระบิดาเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน” คือพระองค์ทรงเป็นพระเจ้า พระองค์จึงได้ตรัสว่า “ท่านวางใจในพระเจ้า จงวางใจในเราด้วย” (ยอห์น 14:1) เปาโลรู้ว่าพระเยซูทรงสภาพพระเจ้าและเท่าเทียมพระเจ้า (ฟิลิปปี 2:6)

เราไม่ต้องหลีกหนีพระนามพระเยซู เพราะ “ในผู้อื่นความรอดไม่มีเลยด้วยว่านามอื่นซึ่งให้เราทั้งหลายรอดได้ ไม่ทรงโปรดให้มีในท่ามกลางมนุษย์ทั่วใต้ฟ้า” (กิจการ 4:12)