มินนี และจอร์จ เลซี่ เคยเผชิญกับคำถามที่ว่า “แค่มีพระเยซู เพียงพอไหม ความสัมพันธ์ของเรากับพระคริสต์จะค้ำจุนเราได้หรือไม่ พระองค์จะช่วยเราให้ดำเนินชีวิตต่อไปได้หรือไม่ พระองค์ทรงสนพระทัยไหม”

ขณะที่ครอบครัวเลซี่ รับใช้เป็นมิชชันนารีในปี 1904 ลูกสาวคนเล็กล้มป่วยและลูกๆ ทั้งห้าคนก็เสียชีวิตลงในเวลาอันสั้น ไม่มีใครอยู่รอดถึงปีใหม่ ในจดหมายที่เขียนถึงกรรมการของพันธกิจ จอร์จ เลซี่ บอกเล่าถึงความโดดเดี่ยวและโศกเศร้าของพวกเขาว่า “บางครั้งดูเหมือนเกินกว่าที่เราจะทนไหว” แต่เขาเสริมว่า “พระเจ้าทรงสถิตอยู่กับเรา และทรงช่วยเราอย่างอัศจรรย์” ในช่วงเวลาที่มืดมิดที่สุด พวกเขาพบว่า พระเยซูทรงอยู่ใกล้และมีพระองค์ก็เพียงพอ

พวกเราหลายคนจะต้องเผชิญกับช่วงเวลาที่เราเกิดความสงสัยว่า เราจะยืนหยัดอยู่ได้หรือไม่ หากสุขภาพเราย่ำแย่ สูญเสียหน้าที่การงานหรือคนใกล้ชิด เราจะยังคงคิดว่า ความสัมพันธ์ของเรากับพระเจ้านั้น มั่นคงเพียงพอที่จะทำให้เรายังคงก้าวต่อไปหรือไม่

ผู้เขียนสดุดีย้ำเตือนเราว่าพระเจ้าทรงสถิตอยู่ด้วย และทรงสัตย์ซื่อ (สดุดี30) เมื่อท่านหดหู่ใจ ท่านร้องว่า “ข้าแต่พระเจ้าขอทรงสดับและทรงพระกรุณาต่อข้าพระองค์ ข้าแต่พระเจ้าขอทรงเป็นผ้อูุปถัมภ์ของข้าพระองค์” (สดุดี 30:10) พระเจ้าทรงรักษาและอุปถัมภ์ท่าน (สดุดี 30:2-3)

ในฐานะผู้เชื่อในพระเยซู เราจะไม่ขาดสิ่งที่จำเป็นเพื่อจะบากบั่นต่อไปพระเจ้าทรงอยู่ใกล้เสมอ