ผมนึกถึงเกมคาบแอปเปิลเมื่อสมัยยังเด็ก เกมที่ผมต้องถูกมัดมือไขว้หลังแล้วพยายามกัดแอปเปิลที่ลอยน้ำอยู่โดยห้ามใช้มือ ซึ่งเป็นประสบการณ์ที่ชวนอึดอัด และทำให้ผมนึกถึงความสำคัญอย่างยิ่งยวดของมือ เราทานอาหารด้วยมือ ทักทายกัน และใช้มือทำทุกอย่างที่ล้วนแล้วแต่สำคัญต่อการดำรงชีพของเรา
เมื่อผมอ่านพระธรรมสดุดี 46:10 ผมพบว่าน่าสนใจที่พระเจ้าตรัสว่า “จงนิ่งเสียและรู้เถอะว่าเราคือพระเจ้า” คำว่า “นิ่งเสีย” ในภาษาฮีบรูหมายถึง “เลิกดิ้นรน” หรือแปลตรงตัวว่า “ให้เอามือวางไว้ข้างตัว” ซึ่งดูเผินๆ เหมือนจะเป็นคำแนะนำที่เสี่ยง เพราะสัญชาติญาณแรกของเรายามเผชิญปัญหา คือ เราจะยื่นมือเข้าไปควบคุมสถานการณ์เพื่อให้เกิดผลดีต่อเรา พระเจ้ากำลังบอกกับเราว่า “เอามือออกไป ให้เราจัดการกับปัญหาของเจ้า และจงวางใจเพราะผลลัพธ์นั้นอยู่ในมือของเรา”
แต่การเอามือออกและให้พระเจ้าเป็นผู้กระทำการ อาจทำให้เรารู้สึกอ่อนแอ นอกเสียจากเราจะเชื่อว่า แท้จริงแล้วพระเจ้า “ทรงเป็นที่ลี้ภัยและเป็นกำลังของข้าพระองค์ทั้งหลาย เป็นความช่วยเหลือที่พร้อมอยู่ในยามยากลำบาก” (สดุดี.46:1) และ “พระเจ้าจอมโยธาสถิตกับเราทั้งหลายพระเจ้าของยาโคบทรงเป็นที่ลี้ภัยของเรา” (สดุดี 46:7) ท่ามกลางปัญหา เราสามารถพักสงบในการทรงปกป้องดูแลของพระเจ้า
Admin เมื่อ 21/11/2014 ที่ 1:09 am
เพลงประกอบมานาฯ เสียงวันนี้ “ข้าเงยหน้ามองขึ้น – อแมนด้า จินปาน”
Admin เมื่อ 04/11/2014 ที่ 10:33 pm
เนื่องจาก server ในต่างประเทศ down เมื่อวันเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา เป็นเหตุให้ไฟล์เสียงมีปัญหาไปด้วย ขณะนี้ ได้ทำการแก้ไขเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ขอบคุณพระเจ้าสำหรับสมาชิกที่เป็นห่วงเป็นใยและได้แจ้งเข้ามานะคะ ต้องขออภัยสำหรับความไม่สะดวกที่เกิดขึ้นครั้งนี้ค่ะ
นาราดา เมื่อ 02/11/2014 ที่ 9:07 am
มานาเสียงเปิดฟังไม่ได้ค่ะ
ธนัญธร เมื่อ 02/11/2014 ที่ 8:36 am
ไฟล์เสียงของมานาประจำวันตั้งแต่วันที่ 1พย 57 ฟังไม่ได้เลยค่ะ รบกวนช่วยแก้ไขทีนะคะ