เมื่อเร็วๆ นี้ เพื่อนของผมคนหนึ่งส่งประวัติเพลงนมัสการเพลงหนึ่งที่ผมได้ยินในโบสถ์เป็นประจำเมื่อตอนที่ผมยังเป็นเด็กมาให้

เอาต้นไม้ทั้งโลกแทนปากกา ท้องนภาคือกระดาษวาดสีสัน มหาสมุทรดังน้ำหมึกมารวมกัน คนทั้งโลกพร้อมใจกันบรรยายถึงความรักอัศจรรย์ของพระเจ้า ยิ่งบอกเล่ายิ่งซาบซึ้งมิรู้หาย พื้นที่หมดแผ่นฟ้าจนสุดปลาย ยังไม่พออธิบายรักพระองค์

เนื้อหาของเพลงมาจากบทกวีโบราณของชาวยิว ซึ่งมีคนเขียนไว้บนกำแพงในห้องผู้ป่วยวิกลจริตของสถานสงเคราะห์แห่งหนึ่ง

เฟร็ดเดอริค เอ็ม. เลห์แมน รู้สึกซาบซึ้งใจในบทเพลงนี้เป็นอย่างยิ่งและปรารถนาที่จะแต่งเนื้อเพลงเพิ่มเติมเข้าไป ในปี 1917 ขณะที่เขากำลังนั่งอยู่บนลังใส่มะนาวระหว่างพักรับประทานอาหารกลางวัน เขาได้ใส่เนื้อเพลงเพิ่มเข้าไปอีกสองข้อ รวมทั้งท่อนร้องรับ ซึ่งทำให้ได้เนื้อหาที่สมบูรณ์ของบทเพลงที่มีชื่อว่า “ความรักของพระเจ้า (The Love of God)”

ผู้เขียนสดุดีได้บรรยายถึงความมั่นใจในความรักของพระเจ้าที่ช่วยปลอบประโลมจิตใจของเขาในสดุดี 36 ว่า “ความรักมั่นคงของพระองค์อยู่ในฟ้าสวรรค์” (สดุดี 36:5) ไม่ว่าสถานการณ์ในชีวิตของเราจะเป็นเช่นไร จะอยู่ในภาวะจิตใจปกติซึ่งอาจจะสับสนบ้างเป็นบางครั้ง หรือในชั่วโมงแห่งการทดลองที่มืดมิด ความรักของพระเจ้าเป็นเหมือนแสงแห่งความหวัง เป็นแหล่งแห่งกำลังและความเชื่อมั่นที่คงอยู่ตลอดไปและไม่มีวันหมดสิ้น – JS