หลังจากเรียนพระคริสตธรรมจบเทอมแรกครอบครัวของผมได้รับตั๋วเครื่องบินให้บินกลับบ้านในวันคริสตมาส คืนก่อนเดินทางเราพบว่าเรามีเงินเหลือสำหรับเดินทางไม่ถึง 20 ดอลล่าร์ค่าจอดรถ ค่ารถและค่าใช้จ่ายอื่นๆ ต้องมากกว่า 20 ดอลล่าร์แน่ เรารู้สึกสิ้นหวังจึงหาทางออกด้วยการอธิษฐาน แม้ลูกๆ จะยังเล็ก (6 และ 2 ขวบ) เราก็ให้พวกเขาอธิษฐานกับเรา

ขณะที่กำลังอธิษฐานอยู่ เราได้ยินเสียงคนเดินมาตามทางเดินที่พัก และจากนั้นก็มีเสียงเบาๆ ของซองจดหมายถูกสอดผ่านมาใต้ประตูในนั้นมีเงิน 50 ดอลล่าร์จากผู้ไม่ประสงค์ออกนาม

ความอัศจรรย์ใจที่ปรากฏบนใบหน้าของลูกสาววัยหกขวบของเราไม่ต่างจากความอัศจรรย์ใจที่เรารู้สึกในตอนนั้น พระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ทรงจารึกพระนามของพระองค์ในจิตใจของเด็กหญิงตัวน้อยด้วยการฟังและตอบคำอธิษฐานของเราในเวลาเดียวกัน เพื่อเราจะ “เล่าถึงการอัศจรรย์ทั้งสิ้นของพระองค์” ได้เช่นเดียวกับดาวิด (1 พงศาวดาร 16:9)

ในคืนคริสตมาสแรกนั้น พระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ ผู้ทรงสัพพัญญูและทรงฤทธานุภาพได้ทรงจารึกพระนามของพระองค์ไว้ในจิตใจของมนุษยชาติ ให้เราได้ตื้นตันกับการให้อภัยด้วยใจกว้างขวางและชื่นชมยินดีกับความรักอันไร้เงื่อนไขของพระองค์ การประสูติของพระคริสต์คือคำตอบต่อคำอธิษฐานอันร้อนรนที่เราทูลขอด้วยความรักและการให้อภัย คุณสัมผัสการอัศจรรย์นั้นได้ไหม – RK