หลังจากที่คณะนักร้องประสานเสียงเด็กซักซ้อมกันมาหลายสัปดาห์ ก็ถึงคืนการแสดงดนตรีคริสตมาสประจำปี 1983 เด็กๆ ที่แต่งตัวพร้อมแล้วเริ่มทยอยเข้ามาในห้องประชุมฉับพลันเราได้ยินเสียงวุ่นวายดังมาจากประตูหลัง ผมและภรรยาหันไปดูและเห็นแมทท์ลูกชายคนเล็กของเราร้องไห้เสียงดัง สีหน้าหวาดกลัวและยึดมือจับประตูเอาไว้แน่น ไม่ยอมเข้าไปในห้องประชุม หลังจากต่อรองกันอยู่นานผู้กำกับการแสดงจึงบอกเขาว่า เขาไม่ต้องขึ้นไปบนเวทีแล้ว แมทท์จึงมานั่งกับเรา และไม่นานความกลัวของเขาก็เริ่มลดลง

แม้ว่าโดยปกติแล้ว เราจะไม่ได้มองว่าคริสตมาสเป็นช่วงเวลาแห่งความกลัว แต่ก็มีความกลัวเกิดขึ้นมากมายในคืนที่พระคริสต์ประสูติ ลูกากล่าวว่า “มีทูตองค์หนึ่งของพระเป็นเจ้ามาปรากฏแก่เขา และพระสิริของพระเป็นเจ้าส่องล้อมรอบเขา และเขากลัวนัก” (ลูกา 2:9) ภาพการปรากฏของทูตผู้ส่งสาร เกินความเข้าใจของคนเลี้ยงแกะ ทูตสวรรค์จึงบอกแก่พวกเขาว่า “อย่ากลัวเลย เพราะเรานำข่าวดีมายังท่านทั้งหลาย คือความปรีดียิ่งซึ่งจะมาถึงคนทั้งปวง” (ลูกา 2:10)

ในโลกที่เต็มไปด้วยความกลัว เราจำเป็นต้องระลึกว่า พระเยซูเสด็จมาเป็นองค์สันติราช (อิสยาห์ 9:6) เราต้องการสันติสุขจากพระองค์ เมื่อเรามองที่พระองค์ พระองค์จะทรงบรรเทาความกลัว และปลอบประโลมจิตใจของเรา – BC