ตอนที่ลูกคนแรกของเราเกิด มาร์ลีนภรรยาของผมเจ็บท้องคลอดนานถึง 30 ชั่วโมง ทำให้ทั้งแม่และลูกอยู่ในภาวะที่เครียดมาก หมอที่มาแทนหมอประจำก็ไม่คุ้นเคยกับภรรยาผมและไม่ได้ดูแลครรภ์มาตั้งแต่แรกสุดท้ายหมอรอนานเกินไปกว่าจะตัดสินใจผ่าคลอด ส่งผลให้ลูกชายของผมต้องเข้าห้องไอซียูสำหรับเด็กแรกเกิด คณะแพทย์ไม่สามารถทำอะไรเพื่อช่วยลูกของเราให้พ้นจากภาวะบอบช้ำรุนแรงได้เลย

โดยพระคุณของพระเจ้า แมทมีอาการดีขึ้นแต่ผมนึกไม่ออกเลยว่าเคยมีช่วงใดในชีวิตที่ทำให้ผมกลัวเท่ากับตอนที่ผมยืนอยู่ข้างเตียงของลูกในห้องไอซียู อย่างไรก็ตามผมรู้ดีว่าพระเจ้าทรงอยู่ใกล้ขณะที่ผมทูลอธิษฐานต่อพระองค์

ในช่วงเวลาที่น่ากลัวในชีวิต (รวมทั้งช่วงเวลาอื่นด้วย) ไม่มีสิ่งใดที่จะช่วยปลอบประโลมใจที่เจ็บปวดได้เท่ากับความจริงที่ว่าพระเจ้าทรงอยู่ด้วยกับเราและทรงห่วงใย ดาวิดเขียนไว้ในสดุดีว่า“แม้ข้าพระองค์จะเดินไปตามหุบเขาเงามัจจุราชข้าพระองค์ไม่กลัวอันตรายใดๆเพราะพระองค์ทรงสถิตกับข้าพระองค์คทาและธารพระกรของพระองค์เล้าโลมข้าพระองค์”(สดด.23:4)

เมื่อจิตใจเต็มด้วยความกลัว พระเจ้าทรงอยู่เคียงข้าง และจะนำเราผ่านพ้นการทดลองอันยากลำบากนั้นไปได้ – BC