ลูกของฉันเพิ่งหัดเดิน ฉันต้องจับเธอไว้ และเธอก็จับนิ้วฉันแน่น เพราะขาเธอยังไม่แข็งแรง เธอกลัวลื่น แต่ฉันก็คอยประคองและคอยเฝ้าระวัง ขณะที่เธอเดินไปด้วยความช่วยเหลือของฉัน ตาเธอเป็นประกายด้วยความขอบคุณ ความสุขและมั่นใจแต่บางครั้งเธอก็ร้องไห้ เมื่อฉันไม่ให้เธอเดินตามทางที่อันตราย โดยไม่รู้ว่าฉันกำลังปกป้องเธออยู่

เช่นเดียวกับลูกสาวตัวน้อยของฉัน เรามักต้องการใครสักคนที่คอยเฝ้าดูเรา นำและประคองเราในการเดินทางฝ่ายวิญญาณ และเราก็มีบุคคลนั้น คือ พระเจ้าพระบิดา ผู้ทรงช่วยลูกของพระองค์หัดเดิน นำย่างก้าวของเรา จับมือเราและคอยดูให้เราอยู่ในทางที่ถูกที่ควร

กษัตริย์ดาวิดทราบดีว่า การเฝ้าระวังดูแลของพระเจ้าเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับชีวิตท่าน ในสดุดี 18 ท่านบรรยายว่าพระเจ้าประทานกำลังและทรงนำเมื่อเราหลงทางหรือสับสน (สดุดี 18:32) พระองค์ทรงให้เท้าของเรามั่นคงเหมือนอย่างกวางที่สามารถปีนขึ้นที่สูงได้โดยไม่ลื่น (สดุดี 18:33) และถ้าหากเราลื่น พระหัตถ์ของพระองค์ก็รองรับเราอยู่ (สดุดี 18:35)

ไม่ว่าเราจะเป็นผู้เชื่อใหม่ที่เพิ่งหัดเดินในความเชื่อหรือเดินกับพระเจ้ามานานแล้ว เราทุกคนต่างต้องการการทรงนำและพระหัตถ์อันมั่นคงของพระองค์