ยอดโบสถ์คดโค้ง
ยอดโบสถ์ที่คดโค้งทำให้ผู้คนเป็นกังวล เพื่อนของเราเล่าว่า หลังพายุแรง ยอดโบสถ์แหลมที่น่าภาคภูมิใจโค้งงอลงมาจนน่าตกใจ
ของขวัญที่ยอดเยี่ยม
ตลอดหลายปีบาร์บาราเพื่อนของฉันได้ส่งการ์ดหนุนใจและของขวัญมากมายที่มีความหมายมาให้ เมื่อฉันบอกเธอว่าฉันได้เชื่อวางใจในพระเยซู เธอได้มอบของขวัญที่ยอดเยี่ยมที่สุด คือพระคัมภีร์เล่มแรก เธอบอกว่า “คุณใกล้ชิดพระเจ้าและเติบโตมากขึ้นได้โดยพบพระองค์ทุกวัน อ่านพระคัมภีร์ อธิษฐานวางใจและเชื่อฟังพระองค์” ชีวิตของฉันเปลี่ยนไปเมื่อบาร์บาราเชิญชวนฉันให้รู้จักพระเจ้ามากขึ้น
บรรยากาศการหนุนน้ำใจ
ผมรู้สึกมีกำลังใจทุกครั้งที่ไปสถานออกกำลังกาย ผมอยู่ท่ามกลางคนที่กำลังพยายามอย่างหนักเพื่อจะมีสุขภาพและร่างกายแข็งแรง ป้ายที่ติดไว้เตือนเราไม่ให้ตัดสินซึ่งกันและกัน แต่เราควรพูดและกระทำสิ่งที่ส่งเสริมความพยายามของผู้อื่นเสมอ
หูมีไว้ฟัง
ไดแอน ครูเกอร์ นักแสดงหญิงได้รับบทบาทที่จะทำให้เธอมีชื่อเสียง แต่เธอจะต้องแสดงเป็นภรรยาและแม่ยังสาวซึ่งสูญเสียสามีและลูก และในชีวิตเธอก็ไม่เคยสูญเสียเช่นนั้น เธอไม่รู้ว่าจะแสดงได้สมจริงหรือไม่ แต่ก็ตอบตกลง และเพื่อเป็นการเตรียมตัว เธอได้เข้าร่วมกลุ่มพบปะของคนที่ต้องเดินผ่านหุบเขาแห่งความเศร้าโศก
ความลับที่ "ไม่ลับ"
เพื่อนร่วมงานคนหนึ่งยอมรับกับผมว่า เขาไม่คิดว่าเขาเป็น “คนที่เป็นเหมือนพระเยซู” ผมฟังเขาอธิบายถึง ชีวิตที่ “หลงตัวเองและสะดวกสบาย” และสิ่งเหล่านี้ไม่ทำให้เขาพอใจ “ปัญหาของผมก็คือ ผมพยายามที่จะเป็นคนดี หรือใส่ใจ แต่ทำไม่ได้ ดูเหมือนว่าทุกอย่างที่ผมอยากทำ ผมทำไม่ได้ และสิ่งที่ผมอยากที่จะเลิกทำ ผมก็ยังทำต่อไป”
เกียรติเป็นของผู้ที่ทำให้เติบโต
วันหนึ่ง ฉันเห็นอะไรสีเหลืองๆ อยู่ทางขวามือของถนนที่จอดรถหน้าบ้าน มีต้นแดฟโฟดิลหกต้นงอกระหว่างก้อนหินใหญ่สองก้อน ดอกบานลำต้นสูง ฉันไม่ได้ปลูก ใส่ปุ๋ย หรือรดน้ำดอกไม้นี้ ฉันจึงคิดไม่ออกว่าทำไมมันมาอยู่ตรงนั้นและมาได้อย่างไร
ประดับกาย
ในหนังสือ ประดับกายด้วยพระเจ้า ลอเรน วินเนอร์ กล่าวว่าเสื้อผ้าของเราสามารถบอกให้รู้ว่าเราเป็นใคร สิ่งที่เราสวมใส่อาจบ่งบอกถึงอาชีพ ชุมชน ตัวตน อารมณ์ หรือสถานะทางสังคม ลองคิดถึงเสื้อยืดที่มีข้อความ ชุดสูท เครื่องแบบ หรือกางเกงยีนส์เขรอะๆ และสิ่งที่เครื่องแต่งกายเหล่านี้สื่อสารออกมา เธอเขียนว่า ในทำนองเดียวกัน คริสเตียนอาจบอกอะไรบางอย่างเกี่ยวกับพระเยซูโดยไม่ต้องพูด
ทำความสะอาดบ้าน
เมื่อไม่นานนี้ ฉันย้ายห้องพักในบ้านที่ฉันเช่าอยู่ ซึ่งใช้เวลานานกว่าที่คิด เพราะฉันไม่อยากเพียงแค่ย้ายข้าวของ แต่ฉันอยากให้ห้องใหม่เป็นระเบียบ หลังจากทำความสะอาดและแยกของหลายชั่วโมง ก็มีกองถุงข้าวของหลายใบหน้าประตูที่จะทิ้ง บริจาค นำกลับมาใช้ใหม่ ในตอนท้ายของกระบวนการอันเหน็ดเหนื่อยนี้ฉันก็ได้ห้องที่สวยงามดังตั้งใจ
เปียโนหด
ลูกชายของฉันแสดงเปียโนสามปีติดต่อกัน ปีสุดท้ายที่แสดง ฉันมองดูเขาก้าวขึ้นบันไดและวางโน้ตเพลงลง เขาเล่นไปสองเพลงและกลับมานั่งข้างฉันพร้อมกระซิบว่า “แม่ เปียโนปีนี้มันตัวเล็กลง” ฉันบอกว่า “ไม่นะ ตัวเดียวกับที่ลูกเล่นปีที่แล้ว ลูกตัวใหญ่ขึ้น! ลูกโตขึ้น”
