ผู้เขียน

ดูทั้งหมด

บทความ โดย Dave Branon

ห้องเลขที่ 5020

เจย์ บัฟตัน เปลี่ยนห้องผู้ป่วยของเขาในโรงพยาบาลให้เป็นประภาคาร ผู้เป็นทั้งสามี พ่อ ครูมัธยมปลาย และโค้ชวัย 52 ปี กำลังจะเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็ง แต่ห้อง 5020 ของเขากลับเป็นประภาคารแห่งความหวังแก่เพื่อน ครอบครัว และเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลเพราะท่าทีที่ร่าเริง และความเชื่ออันเข้มแข็ง พยาบาลจึงอยากได้รับมอบหมายให้มาดูแลเขา บางคนแวะมาหาเขาช่วงออกเวรด้วย

ใหม่จากภายใน

เมื่อไม่กี่ปีก่อน สำนักพิมพ์แห่งหนึ่งทำผิดพลาดครั้งใหญ่เมื่อมีการพิมพ์ซ้ำหนังสือเล่มหนึ่งซึ่งวางขายในตลาดมานาน โดยผู้เขียนได้ปรับปรุงเนื้อหาให้ทันสมัยขึ้น แต่เมื่อฉบับปรับปรุงนี้ถูกตีพิมพ์ปรากฏว่า หนังสือมีหน้าปกใหม่สวยงาม แต่เนื้อหาข้างในเป็นของเก่า

ประโยชน์ของคนอื่น

เจมี เพื่อนของผม ทำงานให้กับบริษัทข้ามชาติขนาดใหญ่ ในช่วงที่เข้าไปทำงานใหม่ๆ มีชายคนหนึ่งแวะมาพูดคุยกับเขาที่โต๊ะทำงานและถามเขาว่าทำอะไรที่นี่ หลังจากที่เล่าเรื่องงานที่ตนรับผิดชอบจนจบ เจมีก็ถามชื่อของชายคนนั้น และเขาตอบว่า“ผมชื่อริช”

"คนใหม่"

วัยรุ่นกลุ่มหนึ่งไปเยี่ยมบ้านพักคนชราที่มอนเทโก เบย์ ประเทศจาไมกา เด็กสาวสังเกตเห็นชายท่าทางเหงาๆ ทางด้านหลังห้อง ชายคนนี้ไม่เหลืออะไรนอกจากเตียงสำหรับนอน และเขาไม่สามารถลุกไปจากเตียงนั้นได้เองเนื่องจากความพิการ

“ฉันกลัวเหลือเกิน”

"ฉันกลัวเหลือเกิน” นี่คือข้อความที่วัยรุ่นคนหนึ่งโพสต์ในเฟสบุ๊ค เมื่อเธอเล่าให้เพื่อนฟังถึงการตรวจสุขภาพที่กำลังจะเกิดขึ้น เธอเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลและต้องผ่านการตรวจหลายขั้นตอนในเมืองที่อยู่ไกลจากบ้านถึงสามชั่วโมง และต้องคอยอย่างร้อนใจขณะที่แพทย์พยายามหาสาเหตุของปัญหาสุขภาพร้ายแรงที่เธอกำลังเผชิญอยู่

อยู่ตรงนี้เพื่อรับใช้

ถึงเวลาที่คริสตจักรของเราจะแต่งตั้งผู้นำคริสตจักรกลุ่มใหม่ เพื่อแสดงถึงบทบาทของผู้นำที่รับใช้ ผู้ปกครองคริสตจักรได้เข้าร่วมในพิธีล้างเท้า ผู้นำแต่ละคนรวมทั้งศิษยาภิบาล ได้ล้างเท้าให้กันขณะที่ที่ประชุมเฝ้าดูพวกเขา

คู่เหมือน

เขาว่ากันว่าเราทุกคนต่างมีคู่เหมือน หมายถึง คนที่ไม่ได้เกี่ยวข้องเป็นญาติ แต่มีหน้าตาเหมือนเรามาก

ร้องเพลงกับคุณยายไวโอเล็ต

หญิงชราคนหนึ่งชื่อไวโอเล็ตนั่งอยู่บนเตียงที่โรงพยาบาลในจาไมก้า เธอยิ้มต้อนรับกลุ่มวัยรุ่นที่แวะมาเยี่ยม แม้อากาศวันนั้นจะร้อนเหนอะหนะ แต่คุณยายก็ไม่บ่นและยังร้องเพลงอย่างเบิกบานว่า “ฉันกำลังวิ่ง กระโดด โลดเต้น สรรเสริญพระเจ้า!” ขณะที่ร้อง คุณยายก็แกว่งแขนไปมาราวกับกำลังวิ่งอยู่ คนที่อยู่รายรอบน้ำตาไหล เพราะคุณยายไวโอเล็ตไม่มีขา คุณยายบอกว่าที่เธอร้องเพลงนี้ก็เพราะ “พระเยซูรักฉัน พอขึ้นไปบนสวรรค์ ฉันจะมีขาไว้วิ่งได้”

เรียนรู้ภาษาของเขา

ผมยืนต่อหน้าที่ประชุมในคริสตจักรเล็กๆ แห่งหนึ่งในจาไมกาและพยายามพูดให้ชัดที่สุดว่า “หวา กวาน จาไมกา” การตอบสนองดีกว่าที่ผมคาดไว้ ทุกคนยิ้มและปรบมือให้ผม

เราใช้คุกกี้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ และประสบการณ์ที่ดีในการใช้งานเว็บไซต์ หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไป นั่นเป็นการแสดงว่าท่านยอมรับ นโยบายการใช้คุกกี้ของเรา