คริสต์มาสนี้เมื่อคุณลิ้มรสลูกกวาดรูปไม้เท้า จงพูดว่า “ดังเคอะเชิน”เพื่อขอบคุณชาวเยอรมัน เพราะลูกกวาดนี้เกิดขึ้นที่เมืองโคโลญ เมื่อคุณชื่นชมดอกคริสต์มาส จงพูดว่า “กราเซียส” เพื่อขอบคุณชาวเม็กซิโก เพราะต้นคริสต์มาสมีถิ่นกำเนิดจากที่นั่น จงพูดว่า “แมคซี่ โบคุ” เพื่อขอบคุณชาวฝรั่งเศส สำหรับคำว่า โนเอล และพูดว่า “เชียส์” เพื่อขอบคุณชาวอังกฤษ สำหรับต้นมิสเซิลโท

ขณะที่เราเพลิดเพลินงานฉลองคริสต์มาสตามธรรมเนียมทั่วโลก ให้เราสงวนคำ “ขอบคุณ” อย่างสุดซึ้งจากใจไว้ให้กับพระเจ้าผู้ประเสริฐซึ่งทรงเปี่ยมด้วยเมตตาและความรัก เพราะพระองค์คือเหตุผลที่เราฉลองคริสต์มาส ที่ทารกน้อยบังเกิดในรางหญ้าเมื่อกว่าสองพันปีที่แล้ว ทูตสวรรค์ป่าวประกาศการเสด็จมาว่า “เรานำข่าวดีมายังท่านทั้งหลายคือความปรีดียิ่ง ซึ่งจะมาถึงคนทั้งปวง..พระผู้ช่วยให้รอดของท่านทั้งหลาย..มาบังเกิดที่เมืองดาวิด” (ลก.2:10-11)

แม้จะมีแสงไฟจากต้นคริสต์มาส และของขวัญที่อยู่รอบตัว แต่ความตื่นเต้นยินดีที่แท้จริงเกิดขึ้นเมื่อเราจดจ่อที่ทารกน้อยนามว่าเยซู ผู้เสด็จมาเพื่อ “ช่วยชนชาติของท่านให้รอดจากความผิดบาปของเขา” (มธ.1:21) การบังเกิดของพระองค์ไม่ได้เป็นเพียงประเพณี แต่เป็นหัวใจสำคัญที่เราสรรเสริญพระเจ้าสำหรับของขวัญคริสต์มาสที่เกินบรรยายนี้