แฟนกีฬาชอบยกย่องทีมของตน การใส่เสื้อติดสัญลักษณ์ทีม ลงข้อความในเฟสบุ๊ค และพูดคุยกับเพื่อนถึงทีมโปรด ทำให้รู้ได้ว่าพวกเขาจงรักภักดีต่อทีมไหน หมวกแก๊ป เสื้อ และบทสนทนาเกี่ยวกับทีมดีทร็อยต์ไทเกอร์ส์ของผมบ่งบอกว่าผมเป็นพวกเดียวกับคนเหล่านั้น

ความจงรักภักดีเช่นนี้ เตือนเราว่าความจงรักภักดีสูงสุดของเราต้องอยู่ที่พระเจ้า ผมคิดถึงความจงรักภักดีเช่นนี้เมื่ออ่านสดุดี 34 ที่ดาวิดนำความสนใจของเราไปที่องค์พระผู้ยิ่งใหญ่กว่าสิ่งอื่นใดในโลกนี้

ดาวิดบันทึกว่า “ข้าพเจ้าจะสรรเสริญพระเจ้าตลอดไป” (ข้อ 1) ทำให้เราต้องคิดถึงช่วงชีวิตที่เราเคยทำราวกับว่าพระเจ้าไม่ได้ทรงเป็นแหล่งแห่งความจริง แสงสว่าง และความรอดของเรา ท่านกล่าวอีกว่า “คำสรรเสริญพระองค์อยู่ที่ปากข้าพเจ้าเรื่อยไป” (ข้อ 1) ทำให้เราคิดถึงหลายครั้งที่เรายกย่องสิ่งของฝ่ายโลกมากกว่ายกย่องพระเจ้า ดาวิดกล่าวต่อไปว่า “จิตใจของข้าพเจ้าโอ้อวดในพระเจ้า” (ข้อ 2) เราได้ตระหนักว่าเราโอ้อวดความสำเร็จเล็กน้อยของเรามากกว่าสิ่งที่พระเยซูทรงกระทำเพื่อเรา

ไม่ผิดที่เราจะชื่นชมทีมของเรา สิ่งที่เราสนใจ และความสำเร็จของเราแต่คำยกย่องสูงสุดต้องเป็นของพระเจ้า “เชิญยอพระเกียรติพระเจ้าพร้อมกับข้าพเจ้า ให้เราสรรเสริญพระนามของพระองค์ด้วยกัน” (ข้อ 3)