มันเป็นเพียงเกมสนุกๆในกลุ่มอนุชน แต่ก็เป็นบทเรียนสำหรับเราว่าจงเรียนรู้ที่จะรักเพื่อนบ้านที่คุณมี แทนที่จะเปลี่ยนเพื่อนบ้านใหม่ ทุกคนนั่งเป็นวงกลมขนาดใหญ่ ยกเว้นคนเดียวที่ยืนอยู่กลางวง คนที่ยืนถามคนที่นั่งว่า “คุณรักเพื่อนบ้านไหม” คนที่นั่งจะตอบได้สองแบบ คือ รักหรือไม่รัก และเขาต้องตัดสินใจว่า เขาต้องการแลกเพื่อนบ้านของตนกับคนอื่นไหม

ในชีวิตจริงเราก็หวังว่าจะสามารถเลือก “เพื่อนบ้าน” ได้เช่นกันใช่ไหม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเรามีเพื่อนร่วมงานที่เข้ากันไม่ได้ หรือเพื่อนบ้านติดกันที่ชอบตัดหญ้าในเวลาที่คาดไม่ถึง แต่บ่อยครั้งเหลือเกินที่เราต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับเพื่อนบ้านที่มีปัญหา

เมื่อชนอิสราเอลย้ายเข้ามาอาศัยในดินแดนซึ่งทรงสัญญาไว้ พระเจ้าทรงมอบคำสอนสำคัญเกี่ยวกับวิธีการดำเนินชีวิตในฐานะประชากรของพระองค์พวกเขาได้รับคำสั่งให้ “รักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง” (ลนต.19:18) ซึ่งรวมถึงการไม่แพร่ข่าวซุบซิบนินทาหรือข่าวลือ ไม่เอาเปรียบเพื่อนบ้าน และเผชิญหน้าผู้คนโดยตรงหากเรามีอะไรขัดแย้งกับพวกเขา (ข้อ 9-18)

ในขณะที่การรักทุกคนเป็นเรื่องยาก แต่ก็เป็นไปได้ที่จะปฏิบัติต่อผู้อื่นด้วยความรักเมื่อพระเยซูทรงกระทำกิจในเราและผ่านเรา พระเจ้าจะประทานสติปัญญาและความสามารถในการทำเช่นนั้น เมื่อเราพยายามดำเนินชีวิตตามอัตลักษณ์ของเราในฐานะประชากรของพระองค์