นักแสดงตลกชื่อจอห์น แบรนยันกล่าวว่า “เราไม่ได้คิดค้นเสียงหัวเราะขึ้นมา นั่นไม่ใช่ความคิดของเรา เสียงหัวเราะนั้นเราได้มาจาก[พระเจ้า] ผู้ทรงรู้ว่าเราจะต้องใช้มันเพื่อให้ผ่านพ้นความยากลำบากในชีวิต [เพราะว่า]พระองค์ทรงรู้ว่าเราจะต้องพบกับความทุกข์ยาก พระองค์ทรงรู้ว่าเราจะต้องมีปัญหา พระองค์ทรงรู้…ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น… เสียงหัวเราะคือของขวัญ”

สัตว์ต่างๆที่พระเจ้าทรงสร้างนั้นหากมองเผินๆอาจทำให้เราหัวเราะออกมา ไม่ว่าจะเป็นเพราะความแปลกประหลาด (เช่น ตุ่นปากเป็ด) หรือพฤติกรรม (เช่นตัวนากขี้เล่น) พระเจ้าทรงสร้างสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่อาศัยในมหาสมุทรและนกขายาวที่บินไม่ได้ เห็นได้ชัดว่าพระเจ้าทรงมีอารมณ์ขัน และเพราะเราถูกสร้างตามพระฉายของพระองค์ เราจึงมีความยินดีในเสียงหัวเราะด้วยเช่นกัน

เราเห็นคำว่าหัวเราะครั้งแรกในพระคัมภีร์จากเรื่องของอับราฮัมและซาราห์ ที่พระเจ้าสัญญาจะประทานลูกแก่สามีภรรยาสูงอายุคู่นี้ว่า “บุตรชายของเจ้าเองจะเป็นผู้รับมรดกของเจ้า” (ปฐก.15:4) และพระเจ้าตรัสว่า “มองดูฟ้า ถ้าเจ้านับดาวทั้งหลายได้ ก็นับไปเถิด…พงศ์พันธุ์ของเจ้าจะมากมายเช่นนั้น” (ข้อ 5) ในที่สุดเมื่อซาราห์ให้กำเนิดบุตรตอนอายุ 90 ปี อับราฮัมได้ตั้งชื่อบุตรชายว่าอิสอัค ซึ่งแปลว่า “เสียงหัวเราะ” ตามที่ซาราห์กล่าวว่า “พระเจ้าทรงกระทำให้ข้าพเจ้าหัวเราะ ทุกคนที่ได้ฟังจะพลอยหัวเราะด้วย” (21:6) เธอประหลาดใจที่เธอสามารถเลี้ยงลูกได้เมื่ออายุมากแล้ว! พระเจ้าได้ทรงเปลี่ยนเสียงหัวเราะแห่งความไม่เชื่อเมื่อเธอได้ยินว่าเธอจะมีบุตร (18:12) ให้เป็นเสียงหัวเราะแห่งความชื่นชมยินดีอย่างแท้จริง

ขอบพระคุณพระเจ้าสำหรับของขวัญแห่งเสียงหัวเราะ!