เป็นเวลากว่าหกทศวรรษที่เสียงของนักข่าวพอล ฮาร์วีย์ เป็นเสียงที่คุ้นเคยในรายการวิทยุของอเมริกา เขาอ่านข่าวหกวันต่อสัปดาห์ด้วยชั้นเชิงที่แพรวพราว “คุณรู้ว่าข่าวคืออะไร ในอีกอึดใจเดียวคุณจะได้ฟังเรื่องราวที่เหลือ” หลังจากโฆษณาสั้นๆ เขาจะเล่าเรื่องที่ไม่ค่อยมีคนรู้เกี่ยวกับคนที่มีชื่อเสียง แต่จะอุบชื่อคนหรือข้อมูลสำคัญๆเอาไว้ในตอนท้าย ผู้ฟังชื่นชอบเวลาที่เขาเว้นจังหวะการพูดแล้วต่อด้วยประโยคเด็ดว่า “แล้วตอนนี้คุณก็ได้รู้…เรื่องราวที่เหลือ”

นิมิตของอัครสาวกยอห์นเกี่ยวกับเหตุการณ์ในอดีตและอนาคตถูกเปิดเผยพร้อมกับความหวังที่คล้ายกัน แต่เรื่องราวของท่านเริ่มต้นด้วยความเศร้าท่านไม่อาจหยุดร่ำไห้เมื่อรู้ว่า ไม่มีผู้ใดทั้งในสวรรค์และบนแผ่นดินโลกที่บอกเหตุการณ์ที่จะต้องเกิดขึ้นในภายหน้าได้ (วว.4:1; 5:1-4) แล้วท่านก็ได้ยินเสียงที่บอกว่าความหวังมีอยู่ใน “สิงห์แห่งเผ่ายูดาห์” (ข้อ 5) แต่เมื่อยอห์นมองไป แทนที่จะเห็นสิงห์ผู้มีชัย ท่านมองเห็นลูกแกะที่ประหนึ่งทรงถูกปลงพระชนม์ (ข้อ 5-6) ฉับพลันนั้นมีภาพที่ไม่คาดคิดปรากฏขึ้นเป็นการเฉลิมฉลองรอบพระที่นั่งของพระเจ้า และมีบทเพลงสามท่อนที่ถูกขับร้องโดยผู้อาวุโส 24 คนร่วมร้องกับทูตสววรค์จำนวนมากเกินกว่าจะนับได้ และจากนั้นก็ร่วมร้องโดยสิ่งมีชีวิตทั้งหมดทั้งในสวรรค์และแผ่นดินโลก (ข้อ 8-14)

ใครจะคิดว่าองค์พระผู้ช่วยให้รอดผู้ทรงถูกตรึงจะเป็นความหวังของบรรดาสิ่งมีชีวิตทั้งปวง เป็นพระสง่าราศีของพระเจ้าของเรา และเป็นเรื่องราวที่เหลือของเรา