คีธรู้สึกหดหู่ขณะเดินอย่างอิดโรยไปตามทางเดินของแผนกผักและผลไม้สด มือของเขาสั่นเทิ้มอันเป็นหนึ่งในสัญญาณแรกของโรคพาร์กินสัน อีกนานแค่ไหนนะที่คุณภาพชีวิตของเขาจะเริ่มถดถอย ภรรยาและลูกๆของเขาจะเป็นอย่างไร ความเศร้าของคีธมลายลงด้วยเสียงหัวเราะ ตรงข้างที่วางมันฝรั่ง ชายคนหนึ่งเข็นเด็กชายที่กำลังหัวเราะคิกคักอยู่บนรถเข็นวีลแชร์ เขาโน้มตัวลงไปกระซิบบางอย่างกับลูกชายที่เอาแต่ยิ้มกว้าง สภาพของเด็กคนนั้นดูแย่กว่าคีธอย่างเห็นได้ชัด แต่เขาและพ่อกำลังมีความสุขในขณะที่ยังทำได้

ขณะรอผลการพิจารณาคดี อัครสาวกเปาโลเขียนจดหมายจากในคุกหรือการถูกคุมขังในบ้าน ดูแล้วท่านไม่น่าจะมีความยินดีได้ (ฟป.1:12-13) ขณะนั้นจักรพรรดิคือเนโรผู้ชั่วร้ายและขึ้นชื่ออย่างยิ่งในเรื่องความรุนแรงและโหดเหี้ยม เปาโลจึงน่าจะวิตกกังวล ท่านยังรู้อีกด้วยว่ามีบางคนฉวยโอกาสตอนที่ท่านไม่อยู่เทศนาสั่งสอนเพื่อชื่อเสียงของตนเอง พวกเขาคิดว่าจะ “เพิ่มความทุกข์ลำบาก” แก่เปาโลขณะที่ถูกคุมขังอยู่ได้ (ข้อ 17)

แต่กระนั้นเปาโลยังเลือกที่จะชื่นชมยินดี (ข้อ 18-21) และได้บอกชาวเมืองฟีลิปปีให้ทำตามอย่างท่าน คือ “จงชื่นชมยินดีในองค์พระผู้เป็นเจ้าทุกเวลา ข้าพเจ้าขอย้ำอีกครั้งว่า จงชื่นชมยินดีเถิด” (4:4) สถานการณ์ของเราอาจดูสิ้นหวัง แต่พระเยซูทรงอยู่กับเราในขณะนี้ และทรงรับประกันว่าเราจะมีอนาคตที่รุ่งโรจน์ พระคริสต์ผู้ทรงเดินออกมาจากอุโมงค์ฝังศพ จะเสด็จกลับมาชุบชีวิตผู้เชื่อในพระองค์ให้เป็นขึ้นเพื่ออยู่ร่วมกับพระองค์ ในขณะที่เราเริ่มต้นปีใหม่นี้ ขอให้เราชื่นชมยินดี!