ขณะอ่านหนังสือบนรถไฟ เหม่ยหลิงยุ่งอยู่กับการขีดเน้นข้อความและจดบันทึกบนขอบหนังสือของเธอ แต่บทสนทนาของแม่ลูกที่นั่งอยู่ใกล้ๆ ทำให้เธอต้องหยุดชะงักผู้เป็นแม่กำลังสั่งสอนลูกที่ไปขีดเขียนหนังสือจากห้องสมุด เหม่ยหลิงรีบเก็บปากกาเพราะไม่อยากให้เด็กน้อยเมินคำพูดของแม่เพราะเลียนแบบเธอ เธอรู้ว่าเด็กไม่เข้าใจความแตกต่างระหว่างการทำความเสียหายให้กับหนังสือที่ยืมมากับการจดบันทึกในหนังสือของตัวเอง

การกระทำของเหม่ยหลิงทำให้ฉันนึกถึงข้อความหนุนใจของอัครทูตเปาโลใน 1 โครินธ์ 10:23-24 “เราทำสิ่งสารพัดได้ แต่ไม่ใช่ทุกสิ่งที่จะทำได้นั้นเป็นประโยชน์ เราทำสิ่งสารพัดได้ แต่ไม่ใช่ทุกสิ่งที่จะทำให้เจริญขึ้น อย่าให้ผู้ใดเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว แต่จงเห็นแก่ประโยชน์ของคนอื่น”

ผู้เชื่อพระเยซูในคริสตจักรเกิดใหม่ที่เมืองโครินธ์มองเสรีภาพของพวกเขาในพระคริสต์ว่าเป็นโอกาสในการทำตามความต้องการส่วนตัว แต่เปาโลเขียนว่า พวกเขาควรจะมองว่านี่เป็นโอกาสที่จะได้ทำประโยชน์และเสริมสร้างผู้อื่น ท่านสอนพวกเขาว่าเสรีภาพที่แท้จริงไม่ใช่สิทธิ์ในการทำตามความปรารถนาของตน แต่เป็นเสรีภาพที่จะทำในสิ่งที่พวกเขาควรทำเพื่อพระเจ้า

เราเดินตามรอยพระบาทพระเยซู เมื่อเราเลือกใช้เสรีภาพของเราในการสร้างผู้อื่นขึ้นแทนที่จะรับใช้ตัวเอง