การพัก” จากงานดูแลเหตุวิกฤติของคริสตจักรในเมืองนิวยอร์กเป็นเวลา 8 สัปดาห์ของโจไม่ใช่การพักผ่อน แต่เขาบอกว่าเป็น “การที่เขาจะได้กลับไปใช้ชีวิตท่ามกลางคนไร้บ้านอีกครั้ง เพื่อไปเป็นส่วนหนึ่งกับพวกเขา เพื่อรำลึกว่าความหิว ความเหนื่อย และการถูกลืมเป็นอย่างไร” การใช้ชีวิตข้างถนนของโจเกิดขึ้นครั้งแรกเมื่อ 9 ปีก่อน เขามาถึงเมืองพิทซ์เบิร์กโดยไม่มีทั้งงานและที่พัก เขาอดนอนใช้ชีวิตข้างถนนกับอาหารเพียงเล็กน้อยอยู่ 13 วัน พระเจ้าทรงเตรียมเขาสำหรับการทำพันธกิจกับผู้ยากไร้

เมื่อพระเยซูเสด็จเข้ามาในโลก พระองค์ก็ทรงเลือกที่จะใช้ชีวิตแบบเดียวกับผู้ที่พระองค์มาช่วย “บุตรทั้งหลายร่วมสายโลหิตกันฉันใด พระองค์ก็ทรงเป็นเช่นนั้นด้วย เพื่อโดยทางความตายนั้นเองพระองค์จะได้ทรงทำลายผู้ที่มีอำนาจแห่งความตายคือมารเสียได้” (ฮบ.2:14) พระเยซูทรงมีประสบการณ์แบบมนุษย์ทุกอย่างนับตั้งแต่เกิดจนตาย ยกเว้นความบาป (4:15) เพราะพระองค์มีชัยเหนือบาป พระองค์จึงทรงช่วยได้เมื่อเราถูกทดลอง

พระเยซูไม่ต้องมาทำความคุ้นเคยกับภาระฝ่ายโลกของเราอีก พระองค์ผู้ทรงช่วยกู้เรายังคงผูกพันกับเราและสนพระทัยในเราอย่างลึกซึ้ง ไม่ว่าจะเกิดอะไรในชีวิต เรามั่นใจได้ว่าพระองค์ผู้ทรงช่วยชีวิตเราจากศัตรูตัวฉกาจ คือมารนั้น (2:14) ทรงพร้อมที่จะช่วยเมื่อเราตกอยู่ในความจำเป็นที่สุด