เมื่อฉันกับสามีย้ายไปเมืองซีแอตเติลเพื่อจะได้อยู่ใกล้น้องสาวของสามี เราไม่รู้ว่าจะอยู่อาศัยหรือทำงานที่ไหน คริสตจักรที่นั่นช่วยเราหาบ้านเป็นบ้านเช่าที่มีหลายห้อง เราอาจใช้ห้องหนึ่งและให้นักศึกษาต่างชาติเช่าห้องที่เหลือ ตลอดสามปีต่อมา เราเป็นคนต่างถิ่นที่ต้อนรับคนต่างถิ่น ร่วมบ้านร่วมโต๊ะอาหารกับคนจากทั่วโลก เราสองคนกับแม่บ้านเปิดบ้านต้อนรับนักศึกษาต่างชาติหลายสิบคนที่มาเรียนพระคัมภีร์ทุกคืนวันศุกร์ด้วย

คนของพระเจ้าเข้าใจความรู้สึกของการต้องจากบ้าน ชนอิสราเอลเป็นคนต่างชาติและเป็นทาสในอียิปต์หลายร้อยปี ในเลวีนิติ 19 นอกจากคำสอนที่คุ้นเคยอย่าง “เคารพมารดาและบิดา” และ “อย่าลักทรัพย์” (ข้อ 3, 11) พระเจ้ายังทรงเตือนให้คนของพระองค์ดูแลคนต่างชาติด้วยความเมตตา เพราะพวกเขาเข้าใจความรู้สึกของการเป็นคนต่างชาติและหวาดกลัว (ข้อ 33-34)

แม้ไม่ใช่เราทุกคนที่เคยมีประสบการณ์อาศัยต่างถิ่น แต่เราเข้าใจความรู้สึกของการเป็น “คนต่างถิ่น” ในโลก (1 ปต.2:11) ความรู้สึกเหมือนเป็นคนนอกเพราะเราเป็นคนของแผ่นดินสวรรค์ เราถูกเรียกให้สร้างชุมชนแห่งการต้อนรับขับสู้ เป็นคนต่างถิ่นที่ต้อนรับคนต่างถิ่นเข้าสู่ครอบครัวของพระเจ้า การต้อนรับอย่างดีที่ฉันกับสามีได้รับที่ซีแอตเติลสอนให้เราต้อนรับผู้อื่น นี่คือหัวใจของการเป็นครอบครัวของพระเจ้า (รม.12:13)