ตอนที่ผมยังเด็ก พ่อมักทำให้พวกเรา “กลัว” โดยซุ่มอยู่หลังพุ่มไม้และคำรามเหมือนสิงโต แม้ผมจะอาศัยอยู่ในชนบทของกานายุคปี 1960 แต่แทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีสิงโตมาซุ่มอยู่ใกล้ๆ ผมกับพี่หัวเราะ ตามหาที่มาของเสียงนั้น และตื่นเต้นที่จะได้เล่นกับพ่อ

วันหนึ่งมีเพื่อนมาหาผม ขณะที่เล่นกัน เราก็ได้ยินเสียงคำราม เพื่อนผมกรีดร้องและวิ่งหนี พี่กับผมรู้จักเสียงของพ่อดี “อันตราย” ที่เธอกลัวก็เป็นแค่สิงโตปลอม แต่สิ่งที่ตลกคือพวกเราวิ่งหนีไปกับเธอด้วย พ่อเสียใจที่ทำให้เพื่อนของผมกลัว และผมกับพี่ก็ได้เรียนรู้ที่จะไม่ตกใจตามคนอื่น

คาเลบและโยชูวาแตกต่างเพราะไม่ตระหนกตามคนอื่น เมื่ออิสราเอลกำลังจะเข้าดินแดนแห่งพันธสัญญา โมเสสส่งผู้สอดแนม 12 คนไปตรวจดูแผ่นดิน ทุกคนเห็นดินแดนที่สวยงาม แต่ 10 คนมุ่งมองอุปสรรคและทำให้คนทั้งชาติท้อใจ (กันดารวิถี 13:27-33) และตื่นตระหนก (กันดารวิถี 14:1-4) มีเพียงคาเลบและโยชูวาที่ประเมินสถานการณ์ได้อย่างถูกต้อง (กันดารวิถี 14:6-9) พวกเขารู้จักพระราชกิจที่ผ่านมาของพระบิดาและวางใจว่าพระองค์จะประทานความสำเร็จ

“สิงโต” บางตัวอาจอันตรายจริง แต่มีไม่น้อยที่เป็นเพียงสิงโตปลอม ไม่ว่าอย่างไร สำหรับเราที่เป็นผู้ติดตามพระเยซู เรามั่นใจในพระองค์ ผู้ที่เรารู้จักเสียงและพระราชกิจของพระองค์