ผมกำลังตกปลาอยู่เงียบๆ ในน้ำที่ใสสะอาดและสงบของทะเลสาบเพียต โดยหย่อนเบ็ดลงใกล้ๆ กับกอหญ้าเขียวชอุ่ม ผมมองปลาปากเล็กตัวเขื่องที่โผล่ออกมาจากกอหญ้าเพื่อสำรวจลู่ทาง มันว่ายเข้ามาใกล้เหยื่อที่ปลายเบ็ด จ้องมองดูและถอยกลับเข้าไปในกอหญ้า เป็นอย่างนี้อยู่หลายครั้งจนมันเห็นตะขอเบ็ด มันจึงสะบัดหางแล้วว่ายหายไปในที่ซ่อนตัว ไม่กลับออกมาอีกเลย

ซาตานก็ล่อเหยื่อแห่งการทดลองไว้ต่อหน้าต่อตาเราเหมือนตะขอตกปลานั้น มันดูดีและน่าพึงพอใจ แต่อำนาจของซาตานก็มีอยู่แค่นั้น มันไม่สามารถบังคับให้เรางับเหยื่อ อำนาจของมันสิ้นสุดลงที่การตั้งใจของเรา คือการตัดสินใจของเรา เมื่อเราได้รับการเตือนจากพระวิญญาณบริสุทธิ์และเลือกที่จะปฏิเสธ ซาตานก็ทำอะไรไม่ได้อีก ยากอบบอกว่ามันจะหนีไป (ยากอบ 4:7)

เราผู้เชื่อได้รับการหนุนใจจากอัครทูตเปโตร ผู้เคยมีประสบการณ์ในการทดลองครั้งสำคัญ (มัทธิว 26:33-35) ในช่วงชีวิตต่อมา ท่านบันทึกว่า “จงสงบใจ จงระวังระไวให้ดี ด้วยว่าศัตรูของท่านคือมารวนเวียนอยู่รอบๆ ดุจสิงห์คำราม…จงต่อสู้กับศัตรูนั้น ด้วยใจมั่นคงในความเชื่อ” (1 เปโตร 5:8-9)

เราสามารถต้านทานการล่อลวงของซาตานได้ด้วยพระกำลังของพระเจ้า เช่นเดียวกับที่ปลาตัวนั้นไม่แยแสเบ็ดของผมเลย