ในหนังสือชื่อ จดหมายของสกรูเทป ซี.เอส.ลูอิสเขียนบทสนทนาระหว่างปีศาจลุงและปีศาจหลานที่คุยกันว่าจะล่อลวงคริสเตียนอย่างไรดี ปีศาจทั้งสองต้องการทำลายความเชื่อที่ผู้เชื่อมีในพระเจ้า “อย่าหลงกล” ปีศาจลุงพูดกับปีศาจหลาน “ไม่มีอะไรที่อันตรายต่อเรามากไปกว่าเวลาที่มนุษย์…มองไปรอบๆแล้วไม่เห็นร่องรอยของพระเจ้า และถามว่า ทำไมเขาจึงถูกทอดทิ้ง แต่ยังคงเชื่อฟังอยู่”

พระคัมภีร์พูดถึงตัวอย่างมากมายของคนที่แสดงออกถึงความเชื่อวางใจ แม้จะมีความรู้สึกว่าตนเองถูกลืม อับรามรู้สึกว่าพระเจ้าไม่ทรงสนใจพระสัญญาที่จะประทานลูกให้กับท่านแล้ว (ปฐก.15:2-3) ผู้เขียนสดุดีรู้สึกว่าท่านถูกละเลยในยามที่ทุกข์ยาก (สดด.10:1) ความลำบากของโยบนั้นสาหัสเสียจนท่านคิดว่าพระเจ้าจะทรงเอาชีวิตของท่าน (โยบ 13:15) และพระเยซูทรงร้องขณะอยู่บนไม้กางเขนว่า “พระเจ้าของข้าพระองค์ พระเจ้าของข้าพระองค์ ไฉนทรงทอดทิ้งข้าพระองค์เสีย” (มธ.27:46) แต่ในเหตุการณ์เหล่านั้น พระเจ้าทรงสำแดงว่าพระองค์ทรงสัตย์ซื่อ (ปฐก.21:1-7;สดด.10:16-18; โยบ 38:1-42:17; มธ.28:9-20)

แม้ซาตานจะล่อลวงว่าคุณถูกทอดทิ้ง แต่พระเจ้าทรงอยู่ใกล้เสมอพระองค์ไม่เคยทอดทิ้งลูกของพระองค์ “พระองค์ตรัสว่า “เราจะไม่ละท่านหรือทอดทิ้งท่านเลย” (ฮบ.13:5) ให้เราพูดอย่างกล้าหาญว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นพระผู้ช่วยของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะไม่กลัว” (ฮบ.13:6)