วิลลี มายริค ถูกลักพาตัวจากถนนหน้าบ้านเมื่ออายุ 9 ขวบ เขานั่งรถไปกับคนร้ายหลายชั่วโมง โดยไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ระหว่างนั้นวิลลีตัดสินใจร้องเพลง “ทุกคำสรรเสริญ” พอเขาร้องซ้ำๆ โจรก็สบถคำหยาบคายแล้วสั่งให้เงียบ ในที่สุดโจรก็หยุดรถและปล่อยตัววิลลี โดยไม่ได้ทำอันตรายใดๆ

เช่นเดียวกับที่วิลลีทำ ในการสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้าอย่างแท้จริง เราต้องจดจ่อที่พระลักษณะของพระเจ้า พร้อมกับละทิ้งสิ่งที่เรากลัว สิ่งผิดพลาดในชีวิต และจิตใจที่คิดพึ่งพาตนเอง

ชาวอิสราเอลมาถึงจุดที่ยอมจำนน เมื่อเผชิญหน้ากับผู้รุกราน ขณะที่เตรียมการรบกษัตริย์เยโฮชาฟัท ทรงแต่งตั้งนักร้องที่เดินนำหน้าไปเผชิญศัตรู ซึ่งร้องว่า “จงถวายโมทนาแด่พระเจ้า เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงอยู่เป็นนิตย์” (2 พศด.20:21) เมื่อบทเพลงเริ่มขึ้น ศัตรูของอิสราเอลก็สับสนและทำลายกันเอง เป็นไปตามคำพยากรณ์ของผู้เผยพระวจนะฮายาซีเอลว่า อิสราเอลไม่ต้องสู้รบเลย (2 พศด.20:17)

ไม่ว่าเรากำลังต่อสู้ หรือติดกับ เราสามารถสรรเสริญพระเจ้าในจิตใจของเราได้ “พระเจ้านั้นยิ่งใหญ่ และสมควรจะสรรเสริญอย่างยิ่ง” (สดด.96:4)