ในนตอนเริ่มปีการศึกษา ครูใหญ่คนหนึ่งในเมืองของเราปฏิญาณว่าจะจำชื่อนักเรียนทั้ง 600 คนในโรงเรียนของเธอให้ได้ ใครที่คิดว่าเธอทำไม่ได้สามารถดูผลงานที่ผ่านมาของเธอได้ ปีที่แล้วเธอจำชื่อนักเรียน 700 คน และปีก่อนหน้านั้นอีก 400 คนในอีกโรงเรียนหนึ่ง ลองคิดดูว่านักเรียนจะรู้สึกอย่างไรที่มีคนรู้จักและเรียกชื่อทักทายพวกเขา

เรื่องของศักเคียสกับพระเยซู (ลูกา 19:1-10) เป็นการทำความรู้จักที่น่าประหลาดใจ ขณะที่พระเยซูเสด็จผ่านเมืองเยรีโค คนเก็บภาษีผู้ร่ำรวยชื่อศักเคียสปีนขึ้นไปบนต้นไม้เพื่อจะมองให้เห็นพระองค์ “เมื่อพระเยซูเสด็จมาถึงที่นั่น พระองค์ทรงแหงนพระพักตร์ดูศักเคียสแล้วตรัสแก่เขาว่า “ศักเคียสเอ๋ย จงรีบลงมา เพราะว่าเราจะต้องพักอยู่ในตึกของท่านวันนี้” (ลูกา 19:5) พระองค์ไม่ได้ละเลยศักเคียสหรือเรียกว่า “นี่ เจ้าที่อยู่บนต้นไม้นั่นน่ะ” แต่กลับทรงเรียกชื่อเขา นับจากวินาทีนั้นชีวิตของเขาก็เริ่มเปลี่ยนแปลง

เมื่อดูเหมือนไม่มีใครรู้จักหรือสนใจว่าเราเป็นใคร ขอจงระลึกถึงพระเยซูพระองค์ทรงรู้จักชื่อของเรา และปรารถนาให้เรารู้จักพระองค์เป็นการส่วนตัว พระบิดาในสวรรค์ทรงมองเราด้วยสายพระเนตรแห่งความรัก และทรงใส่ใจทุกรายละเอียดในชีวิตเรา