รั้วรอบสนามข้างบ้านของเราเริ่มมีร่องรอยผุพัง คาร์ลและฉันจึงตัดสินใจว่าเราจะต้องรื้อมันออกก่อนที่จะพังลงมา การรื้อเป็นเรื่องง่ายเราจึงทำเสร็จอย่างรวดเร็วในบ่ายวันหนึ่ง สองสามสัปดาห์หลังจากนั้น ขณะที่คาร์ลกำลังกวาดสนามอยู่ ผู้หญิงคนหนึ่งจูงสุนัขเดินมาหยุดอยู่แล้วแสดงความคิดเห็นว่า “สนามหญ้าของคุณดูดีขึ้นมากเวลาที่ไม่มีรั้ว จะว่าไปแล้ว ฉันไม่เคยเห็นด้วยกับการกั้นรั้ว” เธออธิบายเพิ่มเติมว่าเธอชอบ “ชุมชน” และไม่ชอบให้มีเครื่องกีดขวางระหว่างคนเรา
การกั้นรั้วมีเหตุผลหลายอย่าง แต่การแยกคนเราออกจากเพื่อนบ้านคงไม่ใช่เหตุผลที่ดีสำหรับการสร้างรั้ว ฉันจึงเข้าใจที่เพื่อนบ้านของเราต้องการให้ทุกคนรู้สึกถึงความเป็นชุมชนคริสตจักรของฉันมีกลุ่มเซลสำหรับสมาชิกที่อาศัยอยู่ในละแวกเดียวกัน เราจะพบกันสัปดาห์ละครั้ง เพื่อสร้างความสัมพันธ์และหนุนใจซึ่งกันและกันในการใช้ชีวิตกับพระเจ้า คริสตจักรในยุคแรกได้มีการรวมตัวกันทุกวันในพระวิหาร (กิจการ 2:44,46) พวกเขาหลอมรวมเป้าหมายและจิตใจเข้าด้วยกันในการสามัคคีธรรมและอธิษฐาน หากใครล้มลุกคลุกคลาน เขาจะมีเพื่อนคอยพยุงให้ลุกขึ้น (ปัญญาจารย์ 4:10)
การมีสามัคคีธรรมกับชุมชนผู้เชื่อ มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการดำเนินชีวิตคริสเตียน ทางหนึ่งที่พระเจ้าทรงเลือกที่จะสำแดงความรักของพระองค์ต่อเราทั้งหลาย คือผ่านทางมิตรภาพในแบบต่างๆ – AMC
KK เมื่อ 12/01/2014 ที่ 9:01 am
ขอบคุณพระเจ้า สำหรับพระวจนะวันนี้ และ เพลงที่ร้อง ตรงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพอดี ในจิตใจรู้สึกเสียใจและขมขื่นใจที่ พี่น้องคริสเตียนกีดกันและขัดขวาง ไม่ยอมให้ร่วมรับใช้ ด้วยในคริสตจักร ทำให้ไม่อยากไปโบสถ์นั้น และ ขมขื่นใจเป็นอย่างยิ่ง แต่มันคิดว่า พี่น้องคริสเตียนครอบครัวนี้ อยู่กินกันมานาน แต่ไม่มีลูกเลย เขาใจดำ ไม่มีน้ำใจ ไม่รักษาสัญญา ชอบรับใช้พระเจ้า เอาหน้า เอาตา ชอบสั่งสอนคนอื่น แต่ตัวเองก็ทำไม่ได้ เขาดูเหมือนรวย แต่ก็ลำบาก อยากให้อภัยเขา ต้องใช้เวลา และอธิษฐาน ให้รักเขา และอภัยให้เขา ซึ่งพวกเขาทำให้เราเจ็บปวดบ่อย ๆ มาก ขอพระเจ้าทรงโปรดช่วยด้วยเถิด