รั้วรอบสนามข้างบ้านของเราเริ่มมีร่องรอยผุพัง คาร์ลและฉันจึงตัดสินใจว่าเราจะต้องรื้อมันออกก่อนที่จะพังลงมา การรื้อเป็นเรื่องง่ายเราจึงทำเสร็จอย่างรวดเร็วในบ่ายวันหนึ่ง สองสามสัปดาห์หลังจากนั้น ขณะที่คาร์ลกำลังกวาดสนามอยู่ ผู้หญิงคนหนึ่งจูงสุนัขเดินมาหยุดอยู่แล้วแสดงความคิดเห็นว่า “สนามหญ้าของคุณดูดีขึ้นมากเวลาที่ไม่มีรั้ว จะว่าไปแล้ว ฉันไม่เคยเห็นด้วยกับการกั้นรั้ว” เธออธิบายเพิ่มเติมว่าเธอชอบ “ชุมชน” และไม่ชอบให้มีเครื่องกีดขวางระหว่างคนเรา

การกั้นรั้วมีเหตุผลหลายอย่าง แต่การแยกคนเราออกจากเพื่อนบ้านคงไม่ใช่เหตุผลที่ดีสำหรับการสร้างรั้ว ฉันจึงเข้าใจที่เพื่อนบ้านของเราต้องการให้ทุกคนรู้สึกถึงความเป็นชุมชนคริสตจักรของฉันมีกลุ่มเซลสำหรับสมาชิกที่อาศัยอยู่ในละแวกเดียวกัน เราจะพบกันสัปดาห์ละครั้ง เพื่อสร้างความสัมพันธ์และหนุนใจซึ่งกันและกันในการใช้ชีวิตกับพระเจ้า คริสตจักรในยุคแรกได้มีการรวมตัวกันทุกวันในพระวิหาร (กิจการ 2:44,46) พวกเขาหลอมรวมเป้าหมายและจิตใจเข้าด้วยกันในการสามัคคีธรรมและอธิษฐาน หากใครล้มลุกคลุกคลาน เขาจะมีเพื่อนคอยพยุงให้ลุกขึ้น (ปัญญาจารย์ 4:10)

การมีสามัคคีธรรมกับชุมชนผู้เชื่อ มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการดำเนินชีวิตคริสเตียน ทางหนึ่งที่พระเจ้าทรงเลือกที่จะสำแดงความรักของพระองค์ต่อเราทั้งหลาย คือผ่านทางมิตรภาพในแบบต่างๆ – AMC