ผมได้รับข้อความนี้จากเพื่อนที่ทำงานรับใช้อยู่ในบ้านเด็กกำพร้าแห่งหนึ่งในประเทศกำลังพัฒนา “เมื่อวานนี้ ตอนฉันกำลังนั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะ ฉันเหลือบไปเห็นมดเดินเป็นทางอยู่ที่พื้น พอตามพวกมันไปฉันก็ต้องตกใจที่เห็นมดเป็นพันๆ ตัวไต่อยู่เต็มกำแพงตึก ทั้งด้านในและด้านนอก ยังดีที่คนงานคนหนึ่งจัดการกับมันได้ไม่ถึงชั่วโมงต่อมา มันก็หายไปหมด”

หลังจากเล่าเรื่องมดแล้ว เพื่อนของผมก็ถามว่า “แล้วงานของคุณเป็นอย่างไรบ้าง?” บางครั้งเราจำเป็นต้องมีสิ่งเตือนใจให้คิดว่าผู้ที่ละทิ้งความสะดวกสบายของบ้านเกิดเมืองนอนมา เขามีความจำเป็นอะไรบ้าง พระเจ้าทรงเรียกเราแต่ละคนให้รับใช้ในเส้นทางต่างๆ กัน และบางเส้นทางก็ไม่ราบรื่น การทำงานในห้องที่ถูกมดยึดครองคงไม่น่าพิสมัยเท่าไร แต่เพื่อนของผมไม่ได้ไปที่นั่นเพราะว่ามันน่าอยู่กว่าที่อื่น

หัวใจของเพื่อนผมและผู้เชื่ออีกจำนวนมากมีพระคริสต์ครอบครองและพวกเขาคิดว่าการละทิ้งความสะดวกสบาย “ที่จำเป็น” เป็นเรื่องเล็กน้อยที่พวกเขาสามารถทำได้ เพื่อถวายเกียรติพระองค์ผู้ทรงรักเรา พวกเขาต้องการการสนับสนุนจากเรา เช่นเดียวกับที่เปาโลต้องพึ่งพาเพื่อนของท่านในเมืองฟีลิปปี ในด้านการสามัคคีธรรม (ฟีลิปปี 1:5) การเงิน (ฟีลิปปี 4:16) และการดูแล (ฟีลิปปี 4:18) เมื่อเราหนุนใจเพื่อนที่ละบ้านเกิดไปรับใช้พระเจ้าที่อื่น เราก็กำลังสำแดงความรักต่อพระองค์ผู้ทรงส่งพวกเขาไป – JDB