โฆษณาทางโทรทัศน์ช่วงคริสตมาสที่ฉันชอบเล่าเรื่องของเพื่อนบ้านสองคน ซึ่งแข่งขันกันฉันมิตรเพื่อหาว่าใครคือผู้ที่ส่งความสุขวันคริสตมาสได้มากที่สุด คนหนึ่งคอยสังเกตดูเพื่อนบ้านประดับไฟที่บ้านและต้นไม้ แล้วจึงมาประดับบ้านของตนให้ดูดีกว่า ต่อมาพวกเขาเริ่มแข่งกันว่าใครจะสามารถมอบของขวัญให้เพื่อนบ้านได้มากที่สุด พวกเขาวิ่งแจกของขวัญกันอย่างสนุกสนาน

คนของพระเจ้าไม่ต้องแข่งกันเพื่อหาว่าใครจะให้ได้มากที่สุด แต่เราได้รับการทรงเรียกให้ “เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ และไม่เห็นแก่ตัว” (1 ทิโมธี 6:18) อัครทูตเปาโลกำชับคริสตจักรที่เมืองโครินธ์ว่า “ทุกคนจงให้ตามที่เขาได้คิดหมายไว้ในใจมิใช่ให้ด้วยนึกเสียดาย มิใช่ให้ด้วยการฝืนใจเพราะว่าพระเจ้าทรงรักคนนั้นที่ให้ด้วยใจยินดี” (2 โครินธ์ 9:7)

ขณะที่เรามอบของขวัญให้ผู้อื่นในช่วงคริสตมาส เราก็ระลึกถึงพระเมตตาคุณของพระเจ้าที่ทรงมีต่อเรา โดยพระองค์ได้ประทานพระบุตรองค์เดียวของพระองค์ เรย์ สเตดแมนกล่าวไว้ว่า “พระเยซูทรงสละทรัพย์สมบัติของพระองค์ เสด็จมาในโลกที่ทรงสร้างในฐานะคนยากจน เพื่อให้เราทุกคนร่ำรวยด้วยพระคุณของพระองค์”

ไม่มีการให้ของขวัญใดเทียบได้กับพระเมตตาอันเหลือล้นของพระเจ้า เราขอบพระคุณพระองค์สำหรับของประทานอันเหลือจะพรรณาได้ในพระเยซู! (2 โครินธ์ 9:15) – AMC