เนหะมีย์ 1-2 เป็นพระคัมภีร์ตอนโปรดตอนหนึ่งที่ผมนำไปประยุกต์ใช้ในการทำงาน เนหะมีย์ซึ่งเป็นข้าราชสำนักของกษัตริย์อารทาเซอร์ซีส เป็นแบบอย่างของคนงานที่แม้แต่พระราชาก็ทรงให้เกียรติเขาโดยการช่วยเหลือเขา เมื่อท่านโศกเศร้าเพราะเยรูซาเล็มยังคงพังทลาย พระองค์ถามเนหะมีย์ว่า “ทำไมหน้าของเจ้าเศร้าโศก…เจ้าปรารถนาจะขออะไร” (นหม.2:2,4) ท่านไม่ใช่พนักงานทั่วไป แต่เป็นพนักงานเชิญถ้วยเสวยที่ต้องชิมเครื่องดื่มของพระราชา เพื่อปกป้องไม่ให้พระองค์ถูกวางยาพิษ ท่านมาอยู่ในตำแหน่งนี้ได้ เพราะท่านทำงานหนักและถวายเกียรติแด่พระเจ้าในทุกสิ่งที่ทำ และพระราชาได้ประทานตามที่ท่านร้องขอ

พระเจ้าทรงใส่ใจวิธีการทำงานของเรา โคโลสี3:23 บอกว่า “ไม่ว่าท่านจะทำสิ่งใด ก็จงทำด้วยความเต็มใจเหมือนกระทำถวายองค์พระผู้เป็นเจ้า ไม่ใช่เหมือนกระทำแก่มนุษย์” เราทำตามแบบอย่างของเนหะมีย์ได้โดยเป็นคนงานที่ดีและไว้วางใจได้ เพื่อพระเจ้าจะได้รับเกียรติ (นหม.1:11;2:6) ห่วงใยผู้อื่นและใส่ใจในสิ่งที่สำคัญต่อพวกเขา จงลงมือทำ แม้อาจต้องเสี่ยงเพื่อเห็นแก่สิ่งที่สำคัญต่อพระเจ้า และเพื่อนผู้เชื่อ (นหม.2:3-6)

เมื่อเราถวายเกียรติแด่พระเจ้าในการทำงาน นายจ้างของเราอาจสังเกตเห็น แต่แม้ว่าจะไม่เห็น เราก็ควรมีใจปรารถนาและเป้าหมายที่จะถวายเกียรติแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ที่เรารับใช้อย่างแท้จริง (คส.3:17,23)