เมื่อลูกๆ ของเรายังเป็นวัยรุ่น เวลาที่ลูกกลับจากการพบปะกลุ่มอนุชน ผมมักจะถามลูกว่า “ประชุมอนุชนคืนนี้เป็นยังไงบ้าง” และพวกเขาจะตอบว่า “น่าเบื่อ” เป็นอย่างนี้อยู่หลายสัปดาห์ผมจึงตัดสินใจไปดูด้วยตนเอง ผมไปที่โรงยิมซึ่งเป็นสถานที่ประชุมและแอบดู ผมเห็นพวกเขามีส่วนร่วมในกิจกรรม หัวเราะ และฟังอย่างสนุกสนาน คืนนั้นระหว่างกลับบ้าน ผมถามพวกเขาถึงการประชุม และลูกๆ ก็ตอบเหมือนเคยว่า “น่าเบื่อ” ผมจึงบอกว่า “วันนี้พ่อไปที่นั่นก็เห็นลูกดูสนุกสนานดีนี่!” พวกเขาจึงตอบว่า “วันนี้อาจจะไม่ได้แย่เหมือนทุกครั้ง”

ผมพอจะรู้ว่าที่ลูกๆ ไม่อยากยอมรับว่าตนสนุกกับการพบปะกลุ่มอนุชน เพราะกลัวเพื่อนล้อซึ่งเป็นแรงกดดันจากกลุ่มเพื่อน และกลัวว่าตัวเองจะดูไม่ “เจ๋ง” แต่แล้วผมก็เกิดสงสัยว่า ผมเองก็กลัวที่จะแสดงออกว่าตื่นเต้นในเรื่องฝ่ายวิญญาณอย่างนี้ด้วยหรือไม่

ความจริงแล้ว ในจักรวาลนี้ไม่มีสิ่งใดที่สมควรจะทำให้เรารู้สึกกระตือรือร้นได้มากเท่ากับองค์พระคริสต์ และสิ่งที่พระองค์ทรงกระทำเพื่อเราพระเยซูตรัสว่า “เราได้มาเพื่อเขาทั้งหลายจะได้ชีวิต และจะได้อย่างครบบริบูรณ์” (ยอห์น 10:10) ซึ่งตรงข้ามกับความน่าเบื่ออย่างสิ้นเชิง! ไม่ว่าเราจะมีอายุเท่าใด เราต่างได้รับของประทานจากองค์พระผู้ช่วยให้รอด ซึ่งสมควรแก่การเฉลิมฉลองทั้งสิ้น ความรอดของเรา คือสิ่งที่ควรจะทำให้เรารู้สึกตื่นเต้น! – BC