หมอทุกคนที่ฉันรู้จัก ทั้งเก่งทั้งทุ่มเทและเห็นอกเห็นใจผู้อื่น หมอช่วยบรรเทาความเจ็บป่วยของฉันหลายครั้ง และฉันรู้สึกขอบคุณที่พวกเขามีความเชี่ยวชาญในการวินิจฉัยโรค จ่ายยา ดามกระดูก และเย็บแผล แต่ฉันไม่ได้เชื่อหมอมากกว่าพระเจ้า

ด้วยเหตุผลที่มีเพียงพระเจ้าเท่านั้นที่ทรงทราบ พระองค์ทรงแต่งตั้งมนุษย์ให้เป็นผู้ร่วมดูแลสรรพสิ่งที่ทรงสร้าง (ปฐก.2:15) และหมอก็เช่นกัน หมอศึกษาวิทยาศาสตร์การแพทย์ และเรียนรู้ว่าพระเจ้าทรงออกแบบร่างกายอย่างไร แล้วใช้ความรู้นี้ช่วยฟื้นฟูเราให้มีสุขภาพดี แต่เหตุผลเดียวที่หมอสามารถทำให้เราดีขึ้นได้ คือพระเจ้าทรงสร้างให้เรามีความสามารถในการรักษาตัวเอง การผ่าตัดย่อมไม่มีประโยชน์หากรอยแผลไม่สมาน

นักวิทยาศาสตร์สามารถศึกษาว่า พระเจ้าทรงสร้างร่างกายให้ทำงานอย่างไร และคิดค้นวิธีการเยียวยาหรือฟื้นฟูสภาพ แต่พระเจ้าทรงเป็นผู้รักษาให้หาย (อพย.15:26) แพทย์เพียงทำตามพระประสงค์ดั้งเดิมและการออกแบบของพระเจ้า

ฉันขอบคุณวิทยาศาสตร์และการแพทย์ แต่คำสรรเสริญและโมทนาเป็นของพระเจ้า ผู้ทรงออกแบบจักรวาลอันเป็นระเบียบ และทรงสร้างเราให้มีปัญญา ค้นพบว่ามันทำงานอย่างไร ฉันจึงเชื่อว่า การรักษาทุกอย่างมาจากพระเจ้าเพราะการรักษาเกิดขึ้นไม่ได้หากไม่มีพระองค์