“ฉันไม่ใช่คนใช้นะ” ฉันร้อง เช้าวันนั้นฉันรู้สึกว่าคนในครอบครัวเรียกร้องมากเกินไป ฉันต้องกุลีกุจอหาเนคไทสีฟ้าให้สามีพร้อมกับป้อนข้าวลูกที่ร้องงอแง และหาของเล่นของลูกวัยสองขวบที่หายไปใต้เตียง

ต่อมาในวันนั้นฉันได้อ่านข้อพระคัมภีร์ที่ว่า “ด้วยว่าใครเป็นใหญ่กว่าผู้ที่นั่งโต๊ะหรือผู้เดินโต๊ะ ผู้ที่นั่งโต๊ะมิใช่หรือ แต่ว่าเราอยู่ท่ามกลางท่านทั้งหลายเหมือนผู้รับใช้” (ลก.22:27)

พระเยซูไม่ต้องล้างเท้าสาวก แต่พระองค์ก็ทำ (ยน.13:5) มีคนรับใช้ที่ทำหน้าที่นี้ แต่พระเยซูทรงเลือกที่จะปรนนิบัติพวกเขา โลกทุกวันนี้ย้ำให้เราเป็น “คนสำคัญ” เราอยากได้งานที่เงินเดือนดีๆ มีตำแหน่งสูง อยากเป็นผู้นำสูงสุดในคริสตจักร แต่ไม่ว่าเราจะมีตำแหน่งอะไร เราเรียนรู้เรื่องการปรนนิบัติผู้อื่นจากองค์พระผู้ช่วยให้รอดของเราได้

เราสวมบทบาทหลายอย่างทั้งพ่อแม่ ลูก เพื่อน พนักงาน ผู้นำ หรือนักเรียน คำถามคือ เราทำหน้าที่ตามบทบาทของเราด้วยท่าทีของการรับใช้หรือไม่ แม้ว่ากิจวัตรประจำวันของฉันบางครั้งจะน่าเหน็ดเหนื่อย แต่ฉันขอบคุณที่องค์จอมเจ้านายจะช่วยฉัน เพราะฉันปรารถนาจะเดินตามรอยพระองค์ในการรับใช้ผู้อื่นด้วยความเต็มใจ

ขอพระเจ้าทรงช่วยเราในเรื่องนี้ทุกๆวัน