ไม่เกี่ยง

คริสตจักรในเมืองของผมทำบัตรต้อนรับที่แสดงถึงความรักและพระคุณของพระเจ้าที่มีให้ทุกคน บัตรนั้นเขียนว่า “ถ้าคุณคือ...คนดี คนบาป ผู้แพ้ ผู้ชนะ” ตามด้วยคำที่ใช้เรียกคนที่มีปัญหา เช่น “คนติดเหล้า คนหน้าซื่อใจคด คนขี้โกง คนขี้กลัว คนแปลกแยก...เราขอต้อนรับคุณ” ศิษยาภิบาลบอกผมว่า “ในการนมัสการวันอาทิตย์ เราอ่านออกเสียงข้อความในบัตรนี้ด้วยกัน”

ถึงเวลาเติบโต

• เมื่อฤดูใบไม้ผลิที่แล้ว ฉันตัดสินใจตัดพุ่มกุหลาบตรงประตูหลังบ้านทิ้งตลอดสามปีที่อยู่บ้านหลังนี้ ต้นกุหลาบไม่ค่อยออกดอกมากนัก และขณะนี้กิ่งก้านที่ดูน่าเกลียดของมันกำลังเลื้อยไปทุกทิศทาง

แต่เราไม่ค่อยมีเวลา จึงไม่ได้ตัดมันทิ้ง ไม่กี่สัปดาห์ถัดมา กุหลาบพุ่มนั้นกลับออกดอกอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้น ดอกสีขาวขนาดใหญ่นับร้อยส่งกลิ่นหอมพาดลงมาเหนือประตูหลังบ้าน กลีบอันงดงามร่วงลงมาปกคลุมสนามหญ้าจนเต็ม

พุ่มกุหลาบนี้ ทำให้คิดถึงคำอุปมาเรื่องต้นมะเดื่อในลูกา 13:6-9 โดยทั่วไปในอิสราเอลจะให้เวลาต้นมะเดื่อสามปี ถ้าไม่ออกผล เขาจะตัดมันทิ้งและนำผืนดินไปใช้ทำอย่างอื่น ในคำอุปมานี้ คนสวนได้ขอต่อเวลาให้ต้นมะเดื่อต้นหนึ่งเป็นปีที่ 4 ซึ่งในบริบท (ข้อ1-5) หมายความว่า ชนอิสราเอลไม่ได้ดำเนินชีวิตอย่างสมควรและพระเจ้ามีสิทธิโดยชอบธรรมที่จะพิพากษาพวกเขา แต่ได้ทรงอดกลั้นพระทัยและยืดเวลา เพื่อให้พวกเขากลับมาหาพระองค์ รับการยกโทษและมีชีวิตที่เกิดผล

พระเจ้าต้องการให้มนุษย์ทุกคนเติบโตและทรงยืดเวลาออกไปเพื่อให้เราเกิดผล ไม่ว่าเราจะกำลังเดินบนเส้นทางไปสู่ความเชื่อ หรือกำลังอธิษฐานเผื่อครอบครัวหรือเพื่อนที่ยังไม่เชื่อ ความอดกลั้นพระทัยของพระองค์ถือเป็นข่าวดีสำหรับเราทุกคน

แหวนและพระคุณ

ทุกครั้งที่มองดูมือตัวเอง ฉันรู้สึกถูกตอกย้ำว่าฉันทำแหวนหมั้นและแหวนแต่งงานหาย ฉันทำหลายอย่างพร้อมกันตอนจัดกระเป๋าไปเที่ยว จนป่านนี้ยังไม่รู้ว่าไปลืมไว้ที่ไหน

ฉันไม่กล้าบอกสามีเรื่องความสะเพร่าครั้งนี้ กังวลว่าจะทำให้เขาไม่สบายใจ แต่เขาตอบสนองด้วยความเมตตาและห่วงใยฉันมากยิ่งกว่าห่วงแหวน กระนั้นก็ยังมีบางเวลาที่ฉันอยากทำอะไรเพื่อให้สมกับความใจดีของเขา! ส่วนเขานั้นตรงกันข้าม เขาไม่เคยถือโทษฉันเลย

หลายต่อหลายครั้งเราจดจำความบาปของเราและรู้สึกว่าจะต้องทำอะไรบางอย่างเพื่อขอการอภัยจากพระเจ้า แต่พระเจ้าตรัสว่าเรารอดโดยพระคุณ ไม่ใช่เพราะสิ่งที่เราทำ (อฟ.2:8-9) พระเจ้าทรงสัญญากับชนอิสราเอลเมื่อตรัสถึงพันธสัญญาใหม่ว่า “เราจะให้อภัยบาปชั่วของเขา และจะไม่จดจำบาปของเขาทั้งหลายอีกต่อไป” (ยรม.31:34) เรามีพระเจ้าผู้ทรงให้อภัยและไม่รื้อฟื้นสิ่งผิดที่เราทำ

เราอาจยังรู้สึกเสียใจกับอดีต แต่เราต้องวางใจในพระสัญญาและเชื่อว่าพระคุณและการอภัยของพระองค์เป็นความจริงผ่านทางความเชื่อในพระเยซูคริสต์ ข่าวนี้ควรทำให้เราขอบพระคุณและมีความมั่นใจในความเชื่อเมื่อพระเจ้าทรงให้อภัย พระองค์ไม่ทรงจดจำอีก

แหวนล่องหน

เพลโต นักปรัชญาชาวกรีก (ราว 427-348 กคศ.) พบวิธีที่สร้างสรรค์ในการแสดงให้เห็นจิตใจด้านมืดของมนุษย์ เขาเล่าเรื่องคนเลี้ยงแกะคนหนึ่งที่บังเอิญไปเจอแหวนทองที่ถูกฝังไว้ลึกใต้ดิน วันหนึ่งเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ทำให้สุสานโบราณริมเขาแยกออกเผยให้เห็นแหวน โดยความบังเอิญอีกเช่นกัน เขาพบว่าแหวนนั้นมีพลังวิเศษทำให้ผู้สวมใส่ล่องหนได้ตามใจ เมื่อคิดถึงการล่องหน เพลโตถามว่า ถ้าคนเราไม่ต้องกังวลว่าจะถูกจับได้และถูกลงโทษ พวกเขาจะห้ามใจไม่ทำผิดไหม

พระคุณที่สมบูรณ์แบบ

คำสอนของพระเยซูเรื่องความถูกต้องที่สมบูรณ์แบบและพระคุณที่สมบูรณ์แบบดูจะขัดแย้งกันพระเยซูไม่เคยลดทอนความถูกต้องที่สมบูรณ์แบบของพระเจ้า ทรงตอบผู้ปกครองหนุ่มผู้มั่งคั่งว่า “ท่านทั้งหลายจงเป็นคนดีรอบคอบ เหมือนอย่างพระบิดาของท่านผู้ทรงสถิตในสวรรค์เป็นผู้ดีรอบคอบ” (มธ.5:48) พระองค์ตรัสกับผู้เชี่ยวชาญพระบัญญัติที่ถามว่าข้อใดใหญ่ที่สุดว่า “จงรักพระองค์ผู้เป็นพระเจ้าของเจ้าด้วยสุดใจสุดจิตของเจ้าและด้วยสิ้นสุดความคิดของเจ้า” (22:37) ไม่มีใครทำตามพระบัญชาเหล่านี้ได้โดยไม่มีผิดพลาด

ลูกแมวกับคำโกหก

แม่เห็นอีไลอัสวัยสี่ขวบรีบถอยห่างจากลูกแมวที่เพิ่งเกิด เธอบอกลูกไว้ว่าห้ามจับ “หนูจับลูกแมวใช่ไหม อีไลอัส” เธอถาม

ผู้ทูลขอ

แคลเรนซ์ เอิร์ล กีเดียนเขียนจดหมายจากเรือนจำรัฐฟลอริดาในเดือนมิถุนายน 1962 ขอให้ศาลสูงสหรัฐทบทวนการตัดสินคดีอาชญากรรมที่เขากล่าวว่าเขาไม่ได้กระทำ เขาเสริมด้วยว่าเขาไม่มีปัญญาจ้างทนาย

ต้นไม้พูดได้

บทกวีคริสเตียนภาษาอังกฤษที่เก่าแก่ที่สุดบทหนึ่งคือ “ความฝันของกางเขน” (The Dream of the Rood) คำว่า rood มาจากภาษาอังกฤษโบราณของคำว่าท่อนไม้หรือเสา และหมายถึงไม้กางเขนที่พระเยซูทรงถูกตรึง บทกวีโบราณนี้ นำเรื่องราวการถูกตรึงมาเล่าใหม่ผ่านมุมมองของไม้กางเขน เมื่อไม้นั้นรู้ว่ามันจะถูกใช้ประหารพระบุตรของพระเจ้า มันก็ปฏิเสธไม่ยอมถูกใช้เพื่อการนั้น แต่พระคริสต์ทรงร้องขอความช่วยเหลือจากไม้กางเขนเพื่อประทานการไถ่แก่ทุกคนที่เชื่อ

เป็นเพียงมนุษย์

อีฟลิน วอห์ นักเขียนชาวอังกฤษมีแนวทางการใช้คำพูดที่บ่งบอกข้อเสียของตัวเอง เมื่อเขามาเป็นคริสเตียน ก็ยังมีปัญหานี้อยู่ ผู้หญิงคนหนึ่งถามว่า “คุณวอห์ คุณทำตัวแบบนี้แล้วยังเรียกตัวเองว่าคริสเตียนได้อย่างไร” เขาตอบว่า “คุณผู้หญิง ผมอาจจะแย่เหมือนที่คุณว่า แต่เชื่อเถิด หากไม่เพราะศาสนาแล้ว ผมคงแทบไม่เป็นผู้เป็นคน”