บทกวีคริสเตียนภาษาอังกฤษที่เก่าแก่ที่สุดบทหนึ่งคือ “ความฝันของกางเขน” (The Dream of the Rood) คำว่า rood มาจากภาษาอังกฤษโบราณของคำว่าท่อนไม้หรือเสา และหมายถึงไม้กางเขนที่พระเยซูทรงถูกตรึง บทกวีโบราณนี้ นำเรื่องราวการถูกตรึงมาเล่าใหม่ผ่านมุมมองของไม้กางเขน เมื่อไม้นั้นรู้ว่ามันจะถูกใช้ประหารพระบุตรของพระเจ้า มันก็ปฏิเสธไม่ยอมถูกใช้เพื่อการนั้น แต่พระคริสต์ทรงร้องขอความช่วยเหลือจากไม้กางเขนเพื่อประทานการไถ่แก่ทุกคนที่เชื่อ

ในสวนเอเดน ต้นไม้เป็นต้นกำเนิดผลไม้ต้องห้ามที่บรรพบุรุษฝ่ายวิญญาณของเราลิ้มลอง ทำให้ความบาปมาสู่มนุษยชาติ และเมื่อพระบุตรพระเจ้าทรงหลั่งโลหิตเป็นเครื่องบูชาสุดท้ายสำหรับความบาปทั้งปวงของมนุษยชาติ พระองค์ทรงถูกตอกตะปูบนต้นไม้นั้นแทนเรา พระคริสต์ “ทรงรับแบกบาปของเราไว้ในพระกายของพระองค์ที่ต้นไม้นั้น” (1 ปต.2:24)

ไม้กางเขนคือจุดเปลี่ยนสำหรับทุกคนที่วางใจรับความรอดจากพระคริสต์ และตั้งแต่ที่พระคริสต์ถูกตรึง ไม้กางเขนก็ได้เป็นสัญลักษณ์สำคัญที่หมายถึงการสละพระชนม์ของพระบุตร เพื่อปลดปล่อยเราจากความบาปและความตาย กางเขนคือหลักฐานอันอัศจรรย์เกินบรรยายว่าพระเจ้าทรงรักเรา