วิธีของฉัน
หนุ่มน้อยสองคนกำลังเล่นเกมโดยใช้ไม้และเชือก สักพักเด็กชายที่โตกว่าก็พูดขึ้นมาอย่างอารมณ์เสียว่า “นายเล่นไม่ถูก นี่เกมของฉันนายต้องเล่นแบบของฉันสิ ฉันไม่ให้นายเล่นต่อแล้ว!” นิสัยอยากทำอะไรตามใจตัวเองนั้นเริ่มกันตั้งแต่เด็กเลยทีเดียว
กระแสน้ำลวงตา
ในหนังสือเรื่องสมองที่ซ่อนอยู่ (The Hidden Brain) นักเขียนเรื่องวิทยาศาสตร์ชานคาร์ เวแดนตัม เล่าถึงวันที่เขาไปว่ายน้ำเล่น น้ำนิ่งใสสะอาด เขารู้สึกภูมิใจว่าตัวเองเก่งที่สามารถว่ายได้ไกลอย่างง่ายดาย เขาตัดสินใจว่ายออกนอกอ่าวสู่ทะเลใหญ่ แต่เมื่อพยายามว่ายกลับ เขากลับไปไม่ถึงไหน เขาถูกกระแสน้ำหลอก ที่เขาว่ายน้ำได้สบายๆ ไม่ใช่เพราะกำลังของตัวเอง แต่เป็นเพราะกระแสน้ำ
ฟังด้วยความรัก
เย็นวันหนึ่งมีมิชชันนารีหนุ่มมาแบ่งปันที่คริสตจักรเล็กๆ ของเรา ประเทศที่เขาและภรรยารับใช้อยู่กำลังเกิดความวุ่นวายทางศาสนาและอันตรายเกินไปสำหรับเด็ก ในตอนหนึ่งของการแบ่งปัน เขาเล่าถึงเหตุการณ์บีบคั้นหัวใจตอนที่ลูกสาวร้องขอเขาไม่ให้ทิ้งเธอไว้ที่โรงเรียนประจำ
ใครหนอ
เราอาจเคยอ่านเรื่องของคนที่โกรธเพราะคิดว่าผู้คนไม่ให้เกียรติ หรือปฏิบัติต่อเขาอย่างไม่สมควร “คุณรู้ไหมว่าผมเป็นใคร” เขาเกรี้ยวกราด แต่อาจมีคนตอบว่า “หากคุณต้องบอกคนอื่นว่าคุณเป็นใคร คุณก็อาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิดก็ได้” ความหยิ่งผยองและการถือตัวว่าสำคัญ ตรงข้ามโดยสิ้นเชิงกับพระเยซู แม้ขณะชีวิตบนโลกของพระองค์ใกล้จบลง
กระจก
เมื่อโมเสสรวบรวมลูกหลานชาวอิสราเอลเพื่อเริ่มสร้างพลับพลา (อพยพ 35-39) ท่านเรียกเบซาเลล ช่างฝีมือที่มีของประทาน ให้ช่วยสร้างเครื่องตกแต่ง พระคัมภีร์บอกเราว่า มีการขอกระจกทองสัมฤทธิ์อันมีค่าจากผู้หญิงบางคนไปเพื่อทำขันทองสัมฤทธิ์ (อพยพ 38:8) พวกเขายอมเสียสละเพื่อช่วยจัดเตรียมสถานที่ที่พระเจ้าจะทรงสถิตอยู่
เข้าหาพระเจ้า
ผมเคยรู้สึกไม่สบายใจเมื่อผมยิ่งเดินใกล้ชิดพระเจ้า ผมยิ่งรู้สึกบาป ต่อมาปรากฏการณ์หนึ่งที่ผมสังเกตเห็นในห้องของผม ทำให้ผมได้ความกระจ่าง ผ้าม่านที่ปิดหน้าต่างห้องมีช่องว่างเล็กๆ ทำให้แสงส่องลอดเข้ามาเป็นทาง เมื่อผมมองไป ผมเห็นอนุภาคของฝุ่นลอยอยู่ในอากาศเวลาที่ไม่มีแสง ห้องก็ดูสะอาดดี แต่แสงสว่างทำให้มองเห็นอนุภาคที่สกปรก
ภาพของความถ่อมใจ
ระหว่างเทศกาลอีสเตอร์ ผมและภรรยาไปร่วมนมัสการในคริสตจักรแห่งหนึ่ง ผู้ร่วมนมัสการพยายามจำลองเหตุการณ์ของพระเยซูกับเหล่าสาวกในคืนก่อนที่พระองค์ทรงถูกตรึงกางเขน ช่วงหนึ่งของการประชุมนมัสการ ผู้รับใช้คริสตจักรได้ล้างเท้าให้กับอาสาสมัครบางคนขณะที่ผมมองดู ผมสงสัยว่าในยุคนี้แบบไหนจะเป็นการถ่อมใจมากกว่ากัน ระหว่างการล้างเท้าให้ผู้อื่น กับการยอมให้ผู้อื่นล้างเท้าคุณ ทั้งผู้ที่ปรนนิบัติ และผู้ที่รับการปรนนิบัติ ได้แสดงให้เห็นภาพของความถ่อมใจอย่างชัดเจน
แบบอย่างที่หนุนใจ
มีเรื่องเล่ากันว่าในปลายศตวรรษที่ 19 กลุ่มศิษยาภิบาลชาวยุโรป เข้าร่วมงานประชุมด้านพระคัมภีร์ของดี. แอล. มูดี้ ในแมสซาชูเสทตามธรรมเนียม พวกเขาจะวางรองเท้าไว้นอกห้อง ก่อนที่จะเข้านอน โดยคาดว่าพนักงานโรงแรมจะทำความสะอาดรองเท้า เมื่อมูดี้เห็นรองเท้าเหล่านั้น เขารู้ธรรมเนียมของชาวยุโรปเขาจึงบอกคนอื่นๆ ว่าต้องทำงานนี้ แต่ไม่มีใครตอบสนอง มูดี้จึงรวบรวมรองเท้าทั้งหมดมาทำความสะอาดด้วยตนเอง เพื่อนคนหนึ่งที่แวะไปเยี่ยมมูดี้ที่ห้องได้เล่าให้ผู้อื่นฟังถึงสิ่งที่มูดี้ทำเมื่อข่าวแพร่ออกไป คืนต่อมาคนอื่นๆ จึงผลัดกันไปนำรองเท้ามาทำความสะอาด
ข้าวบนยอดเขา
ผมเคยขึ้นไปบนยอดเขาหลายแห่งในอเมริกาและผมบอกได้ว่าบนนั้นไม่มีต้นอะไรขึ้นมากนัก มีแต่พื้นหินและเห็ดรา ไม่ใช่ที่ที่จะมีผลผลิตอุดมสมบูรณ์
