วางใจผิดที่
ผมชอบดูนกมาตั้งแต่สมัยที่ผมเติบโตขึ้นในหมู่บ้านกลางป่าของประเทศกาน่าที่มีนกอยู่หลากหลายสายพันธุ์ เมื่อไม่นานนี้ผมเพิ่งสังเกตเห็นพฤติกรรมที่น่าสนใจของอีกาในแถบชานเมืองที่ผมอาศัยในปัจจุบัน พวกมันบินไปทางต้นไม้ที่สลัดใบออกเกือบหมดเพื่อเกาะพัก แต่แทนที่จะเลือกเกาะบนกิ่งไม้แข็งแรงพวกมันกลับเกาะบนกิ่งที่แห้ง อ่อนแอ และหักอย่างรวดเร็ว พวกมันกระพือปีกเลี้ยงตัวไว้ไม่ให้ตก และบินไปเกาะบนกิ่งอื่นที่แห้งและหักง่ายเหมือนเดิม เห็นได้ชัดว่ามันไม่มีสัญชาตญาณที่จะเรียนรู้ว่ากิ่งไม้แข็งแรงจะเป็นที่พักที่ปลอดภัยและไว้ใจได้มากกว่า
ห้ามออกห่าง
วันก่อนปิดเทอมครั้งหนึ่ง ผมและภรรยาไปรับลูกสาวที่โรงเรียนซึ่งอยู่ห่างออกไป 100 กิโลเมตร ระหว่างทางกลับบ้าน เราขับอ้อมไปยังชายหาดตากอากาศแถวนั้นเพื่อรับประทานของว่าง เรานั่งมองดูเรือที่อยู่ริมทะเล ปกติแล้วจะมีการทอดสมอเพื่อป้องกันเรือลอยออกจากฝั่ง แต่ผมสังเกตเห็นเรือลำหนึ่งค่อยๆ ลอยห่างจากลำอื่นออกสู่ทะเลอย่างช้าๆ
เล่า!
ในปี 1975 มีเหตุการณ์สำคัญมากเกิดขึ้นกับผม ผมตามหาฟรานซิส เพื่อนที่ผมเล่าเรื่องส่วนตัวหลายอย่างให้ฟังเพื่อจะบอกเล่าถึงเรื่องที่เกิดขึ้นให้เขาฟัง ผมเจอเขาที่ห้องกำลังเตรียมตัวออกไปข้างนอก แต่ผมรั้งเขาไว้ เขามองผมราวกับรู้ว่ามีเรื่องสำคัญจะบอก เขาถามว่า “เกิดอะไรขึ้น” ผมจึงบอกเขาว่า “เมื่อวานผมมอบชีวิตของผมให้พระเยซู!”
เหมือนแกะ
งานหนึ่งที่ผมต้องช่วยทำทุกวันขณะอาศัยอยู่กับคุณปู่ทางตอนเหนือของประเทศกาน่าคือการเลี้ยงแกะ ทุกเช้าผมพาพวกมันออกไปที่ทุ่งหญ้าและกลับมาในตอนเย็น นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมสังเกตเห็นว่าแกะดื้อแค่ไหน อย่างเช่น เมื่อใดก็ตามที่มันมองเห็นฟาร์ม มันจะเข้าไปทันทีตามสัญชาตญาณ ผมจึงต้องมีปัญหากับเจ้าของฟาร์มคนอื่นหลายครั้ง
อาหารที่ทำให้อิ่ม
ผมท่องจำคำอธิษฐานของพระเยซูตั้งแต่เป็นเด็กประถม ทุกครั้งที่ผมท่องมาถึงตอนที่ว่า “ขอทรงโปรดประทานอาหารประจำวันแก่ข้าพระองค์ทั้งหลายทุกๆ วัน” (มัทธิว 6:11) ผมอดไม่ได้ที่จะคิดถึงขนมปังที่บ้านเราจะได้กินแค่ในบางโอกาสเท่านั้น คือเมื่อพ่อกลับมาจากในเมือง เราจึงจะได้กินขนมปัง การขอให้พระเจ้าประทานอาหารประจำวันให้นั้นจึงเป็นคำอธิษฐานที่มีความหมายสำหรับผม
ปีนต่อไป
ริชาร์ดต้องการการผลักดันและเขาก็ได้ตามนั้น เขากำลังปีนหน้าผากับเพื่อนชื่อเควินซึ่งเป็นคนจับเชือก ริชาร์ดที่ทั้งเหนื่อยและกำลังจะถอดใจ จึงขอให้เควินช่วยหย่อนเขาลงพื้น แต่เควินหนุนให้เขาไปต่อ และบอกว่าเขามาไกลเกินกว่าจะล้มเลิก ริชาร์ดที่ห้อยอยู่กลางอากาศจึงตัดสินใจพยายามต่อ เขากลับไปเกาะหน้าผาได้อีกครั้งและปีนต่อจนสำเร็จอย่างน่าอัศจรรย์เพราะคำหนุนใจจากเพื่อน
ถ่ายทอดโดยพระวิญญาณ
เมื่อไม่นานมานี้ หลายเมืองในชนบทของไอร์แลนด์เพิ่งจะเริ่มใช้บ้านเลขที่หรือรหัสไปรษณีย์ ก่อนหน้านี้หากมีคนชื่อ แพททริก เมอร์ฟีส์สามคนในเมืองนั้น คนที่มาอยู่ทีหลังสุดจะได้รับจดหมายหลังจากมันถูกส่งไปยัง สองคนแรกแล้ว “เพื่อนบ้านของผมจะได้รับจดหมายก่อน” แพททริก เมอร์ฟีส์ (ผู้อาศัยคนล่าสุด) กล่าว “พวกเขาจะอ่านมันจนจบ แล้วจึงบอกว่า ‘ไม่น่าจะใช่ของเรา’ ” เพื่อยุติความวุ่นวายเหล่านี้ รัฐบาลไอร์แลนด์จึงกำหนดระบบรหัสไปรษณีย์ขึ้น เพื่อให้จดหมายถูกส่งไปยังที่หมายที่ถูกต้อง
กิ่งก่าคลาน
เมื่อเราคิดถึงกิ้งก่า เรามักจะนึกถึงความสามารถในการเปลี่ยนสีให้กลมกลืนกับสภาพแวดล้อม แต่สัตว์เลื้อยคลานชนิดนี้ยังมีลักษณะที่น่าสนใจอื่นอีก หลายครั้งที่ผมเฝ้าดูกิ้งก่าคลานไปบนทางเท้า แล้วสงสัยว่ามันจะไปถึงจุดหมายปลายทางได้อย่างไร มันยื่นขาข้างหนึ่งออกไปอย่างลังเล แล้วเหมือนจะเปลี่ยนใจ ลองใหม่อีกครั้ง แล้วค่อยๆ วางเท้าลงอย่างไม่มั่นใจราวกลับกลัวพื้นจะถล่ม ผมจึงอดหัวเราะไม่ได้เมื่อได้ยินคนพูดว่า “สมาชิกคริสตจักรอย่าทำตัวเป็นกิ้งก่าที่พูดว่า ‘วันนี้ไปโบสถ์กัน ไม่ดีกว่า ไว้ค่อยไปอาทิตย์หน้า ไม่ละ รออีกสักพักดีกว่า!’ ”
ตามเรามา
ศูนย์สุขภาพมีโปรแกรมมากมายมานำเสนอแก่ผู้ต้องการลดน้ำหนักและมีร่างกายแข็งแรง ศูนย์ฯแห่งหนึ่งรับเฉพาะคนที่ต้องการลดน้ำหนักอย่างน้อย 20 กิโลกรัมและปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตเพื่อสุขภาพที่ดี สมาชิกคนหนึ่งบอกว่า เธอลาออกจากศูนย์ฯแห่งนั้นแล้วเพราะรู้สึกว่าถูกคนรูปร่างดีมองและวิจารณ์รูปร่างที่ไม่สมส่วนของเธอ เดี๋ยวนี้เธอออกกำลังกายห้าวันต่อสัปดาห์และได้ลดน้ำหนักอย่างปลอดภัยในสภาพแวดล้อมที่เป็นมิตร
