ข้อดีของอุปสรรค
นักว่ายน้ำชาวอเมริกันชื่อ ดารา ทอร์เรส ประสบความสำเร็จในอาชีพอย่างสูง เธอได้แข่งขันโอลิมปิกถึง 5 ครั้ง (1984 - 2008) และยังทำลายสถิติโลก ที่เธอสร้างไว้เองเมื่อ 25 ปีก่อน แต่ชีวิตเธอไม่ได้มีแต่ความสำเร็จ เธอมีอุปสรรคในอาชีพนักกีฬา มีการบาดเจ็บ การผ่าตัด อีกทั้งอายุที่มากกว่านักกีฬาส่วนใหญ่เกือบสองเท่า เธอบอกว่า “ตั้งแต่เด็กฉันอยากชนะในทุกเรื่อง ทุกวัน..และฉันรู้ว่าอุปสรรคมีข้อดีที่ทำให้เรามีความฝันใหม่”
ระลอกคลื่นแห่งความหวัง
ในปี 1966 โรเบิร์ต เคนเนดี้ วุฒิสมาชิกสหรัฐได้กล่าวถ้อยคำแห่งความหวังแก่ผู้ต่อต้านการเหยียดสีผิวในประเทศแอฟริกาใต้ ในสุนทรพจน์อันโด่งดัง “ระลอกคลื่นแห่งความหวัง” เขาประกาศว่า “ทุกครั้งที่มีใครลุกขึ้นเพื่ออุดมการณ์ หรือกระทำสิ่งใดเพื่อยกระดับชีวิตของผู้อื่น หรือต่อต้านความอยุติธรรม เขาได้ส่งระลอกคลื่นเล็กๆ แห่งความหวังรวมเข้ากับแรงกระเพื่อมของพลังและความกล้าหาญจากที่อื่นนับล้าน ระลอกคลื่นเหล่านั้นก่อตัวเป็นกระแสน้ำซึ่งสามารถทำลายล้างกำแพงอันแข็งแกร่งของการกดขี่และการต้านทานได้"
เคียงข้าง
ตอนที่แครอล พี่สาวของผมเป็นมะเร็งเต้านม ครอบครัวเรากังวลมาก เรากลัวว่าการวินิจฉัยโรครวมทั้งการรักษาและการผ่าตัดจะทำให้เธอแย่ลง ทุกคนในครอบครัวจึงอธิษฐานเผื่อเธอ ตลอดหลายเดือนถัดมา แครอลเล่าถึงปัญหาที่เธอเจออย่างตรงไปตรงมา เราต่างชื่นชมยินดีเมื่อทราบข่าวว่าการผ่าตัดและการรักษาประสบความสำเร็จ แครอลกำลังจะหาย
สาวน้อยโบกเรือ
ช่วงปลายศตวรรษ 1800 ถึงต้น 1900 ภาพที่คุ้นตาเมื่อเรือเข้าเทียบท่าเรือซาวานนาห์ในรัฐจอร์เจีย คือ ภาพของฟลอเรนซ์ มาร์ทัส หรือ “สาวน้อยโบกเรือ” ตลอด 44 ปีฟลอเรนซ์ต้อนรับเรือใหญ่จากทั่วโลกด้วยการโบกผ้าเช็ดหน้าตอนกลางวันและโคมตอนกลางคืน ทุกวันนี้ อนุสาวรีย์ของฟลอเรนซ์และสุนัขที่ซื่อสัตย์ของเธอ ตั้งอยู่ในสวนสาธารณะมอร์เรลพาร์ค ในซาวานนาห์ เพื่อต้อนรับเรือที่เข้าเทียบท่าตลอดไป
คาดเดาไม่ได้
ในการแข่งขันยูเอส วีเมนส์ โอเพ่นปี 2003 ฮิลารี ลังก์ที่ตอนนั้นยังไม่เป็นที่รู้จัก ชนะรางวัลใหญ่ที่สุดในการแข่งขันกอล์ฟหญิง และมีชื่อจารึกในประวัติศาสตร์ เธอไม่เพียงชนะยูเอสโอเพ่นในการแข่งเพลย์ออฟ 18 หลุม แต่ยังเป็นการชนะการแข่งอาชีพรางวัลเดียวของเธออีกด้วย ชัยชนะที่น่าประหลาดใจของเธอตอกย้ำความเป็นจริงว่า สิ่งที่น่าตื่นเต้นที่สุดของการแข่งกีฬาคือ การไม่สามารถคาดเดาได้
ทรงพบฉัน
ภาพยนตร์เรื่อง อะเมซิ่งเกรซ เป็นเรื่องของชายคนหนึ่งชื่อ วิลเลียม วิลเบอร์ฟอร์ซ ซึ่งอยู่ในคริสตศตวรรษที่ 18 เขาเป็นนักการเมืองที่รักพระเจ้าและยอมทุ่มเททั้งเงินและแรงกายเพื่อล้มเลิกการซื้อขายทาสในอังกฤษ ในฉากหนึ่ง พ่อบ้านของวิลเลียมเห็นเขากำลังอธิษฐานอยู่ พ่อบ้านถามว่า “ท่านได้พบพระเจ้าไหมครับ” วิลเลียมตอบว่า “ฉันคิดว่าพระเจ้าพบฉันมากกว่า”
ตั้งชื่อ
แต่ละครอบครัวก็มักจะมีเรื่องเล่าของตัวเอง ส่วนของครอบครัวผมเกี่ยวกับที่มาของชื่อผม เมื่อตอนที่พ่อแม่ของผมแต่งงานกันไม่นาน ทั้งสองตกลงกันไม่ได้ว่าจะตั้งชื่อลูกชายคนแรกว่าอะไร แม่อยากให้ลูกชายใช้ชื่อตามพ่อ แต่พ่อไม่อยากใส่คำว่า “จูเนียร์” ลงไปในชื่อลูก หลังจากพูดคุยกันอยู่นาน ท่านก็ได้ข้อสรุปว่า ถ้าลูกเกิดมาตรงกับวันเกิดของพ่อ จะตั้งชื่อตามพ่อ ไม่น่าเชื่อเลยที่ผมเกิดวันเดียวกับพ่อจริงๆ จึงเป็นที่มาว่าผมชื่อเหมือนพ่อและมีคำว่า “จูเนียร์” อยู่ในชื่อผมด้วย
ความมืดและแสงสว่าง
ตอนที่ผมเป็นเด็ก ผมส่งหนังสือพิมพ์ให้บ้าน 140 หลังบนถนนสองสายที่มีสุสานคั่นกลาง เนื่องจากผมส่งหนังสือพิมพ์ฉบับเช้า ผมจึงต้องออกตั้งแต่ตีสาม และเดินผ่านสุสานนั้นในความมืด บางครั้งผมกลัวมากจนต้องวิ่ง ผมรู้สึกกลัว จนเมื่อได้ยืนอย่างปลอดภัยใต้แสงไฟถนนอีกฝั่งหนึ่ง ความมืดที่น่ากลัวถูกขจัดไปโดยแสงสว่าง
พ่อผู้เปี่ยมด้วยความรัก
พ่อแม่คู่นั้นดูเหนื่อยล้ากับการยื้อยุดลูกก่อนวัยเรียนจอมซนสองคนเข้าออกสนามบินและขึ้นลงเครื่อง และตอนนี้เที่ยวบินสุดท้ายของเขาก็ล่าช้า ขณะที่ผมดูเด็กชายทั้งสองวิ่งไปทั่วบริเวณประตูขึ้นเครื่องที่เต็มไปด้วยผู้คน ผมสงสัยว่าพ่อแม่จะทำให้เด็กน้อยอยู่นิ่งๆ ในเครื่องไปแกรนด์ แรพพิดส์เป็นเวลาครึ่งชั่วโมงได้อย่างไร ในที่สุดเมื่อเราขึ้นเครื่องผมเห็นว่าพ่อและลูกคนหนึ่งนั่งอยู่แถวด้านหลังผม พ่อพูดกับลูกว่า “พ่ออ่านนิทานให้ฟังละกัน” ตลอดเที่ยวบินนั้น พ่ออ่านเบาๆ ด้วยความรักและอดทน เพื่อให้ลูกสงบและไม่วอกแวก
