มิตรที่ไม่น่าเป็นไปได้
เพื่อนทางเฟสบุ๊คของฉันมักโพสท์วีดีโอน่ารักๆ เกี่ยวกับมิตรภาพระหว่างสัตว์ที่ไม่น่าเป็นไปได้ เช่นเมื่อเร็วๆ นี้ฉันได้ดูลูกสุนัขกับหมูที่ไม่ยอมแยกจากกัน กวางกับแมว และแม่ลิงอุรังอุตังที่เลี้ยงลูกเสือหลายตัว
ชื่นชมยินดี
ฉันกำลังเข้าใกล้ฤดูกาลใหม่ คือ “ฤดูหนาว” อันได้แก่วัยชรา แม้ว่าแต่ละปีกำลังผ่านอย่างรวดเร็วและบางครั้งฉันอยากให้ช้าลงบ้าง แต่สิ่งที่คอยประคับประคองฉันคือความชื่นชมยินดี ทุกวันคือวันใหม่ที่พระเจ้าประทาน ฉันสามารถกล่าวพร้อมผู้เขียนสดุดีว่า “เป็นการดีที่จะโมทนาพระคุณพระเจ้า...ที่จะประกาศความรักมั่นคงของพระองค์ในเวลาเช้า และความสัตย์สุจริตของพระองค์ในกลางคืน” (สดด.92:1-2)
พระเยซูรักเมเซล
ตอนที่เมเซลน้องสาวของฉันยังเล็ก เธอมักจะร้องเพลงคุ้นหูนี้ในแบบของเธอ “พระเยซูรักฉันรู้แน่ พระคัมภีร์มีสอนเมเซล” ซึ่งทำให้ฉันหัวเสียมาก! ในฐานะพี่สาวผู้ “ฉลาดกว่า” ฉันรู้ว่าเนื้อเพลงบอกว่า “พระคัมภีร์มีสอนไว้แท้” (ตอนท้ายของวลีท่อนนี้ในภาษาอังกฤษออกเสียงใกล้เคียงกับคำว่าเมเซล - ผู้เรียบเรียง) แต่เธอก็ยังยืนยันจะร้องแบบนั้น
ความรักยิ่งใหญ่
ไม่นานนี้เรารับโมไรยาห์หลานสาววัย 22 เดือนไปค้างคืนที่บ้านเป็นครั้งแรกโดยไม่มีพี่ชายของเธอไปด้วย เราให้ความรักความสนใจเธอเต็มที่ และสนุกกับการทำหลายสิ่งที่เธอชอบ วันต่อมาเราไปส่งเธอกลับบ้าน ขณะที่เราบอกลาและเดินไปที่ประตู โมไรยาห์เดินไปหยิบถุงสัมภาระสำหรับค้างคืนของเธอ (ที่ยังวางอยู่ตรงประตู) และเริ่มเดินตามเรา
ถ้าตอนนั้นฉันรู้...
ในระหว่างทางไปทำงาน ฉันฟังเพลง “ถึงฉันเมื่อวันวาน” เนื้อเพลงถามว่า ถ้าคุณย้อนเวลาได้ คุณรู้สิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว คุณจะบอกตัวเองในวันวานว่าอย่างไร ขณะที่ฟัง ฉันคิดว่าจะเตือนและให้ความรู้กับตัวฉันในอดีตซึ่งยังไม่ฉลาดนัก คนเราจะมีบางขณะที่คิดถึงสิ่งที่ผ่านไปแล้ว และหากย้อนเวลากลับไปได้ เราจะทำสิ่งนั้นๆ แตกต่างไปอย่างไร
เสี้ยวหนึ่งของสวรรค์
ฉันมองออกนอกหน้าต่างห้องทำงานที่เปิดอยู่ ได้ยินเสียงนกร้องได้ยินและเห็นลมพัดผ่านต้นไม้เบาๆ มีหญ้าแห้งหลายกองทั่วไร่ของเพื่อนบ้านที่เพิ่งไถเสร็จ เมฆก้อนใหญ่สีขาวลอยตัดกับท้องฟ้าสีสด
เศร้าเปลี่ยนเป็นยินดี
เคลลี่มีอาการแทรกซ้อนขณะตั้งครรภ์ ทำให้แพทย์วิตก หลังจากทำคลอดอยู่พักใหญ่ แพทย์จึงตัดสินใจผ่าตัด แม้เธอจะเจ็บปวด แต่เคลลี่กลับลืมความเจ็บปวดได้อย่างรวดเร็ว เมื่อเธออุ้มลูกชายแรกเกิด ความชื่นชมยินดีเข้ามาแทนที่ความเจ็บปวด
ประดับกาย
ในหนังสือ ประดับกายด้วยพระเจ้า ลอเรน วินเนอร์ กล่าวว่าเสื้อผ้าของเราสามารถบอกให้รู้ว่าเราเป็นใคร สิ่งที่เราสวมใส่อาจบ่งบอกถึงอาชีพ ชุมชน ตัวตน อารมณ์ หรือสถานะทางสังคม ลองคิดถึงเสื้อยืดที่มีข้อความ ชุดสูท เครื่องแบบ หรือกางเกงยีนส์เขรอะๆ และสิ่งที่เครื่องแต่งกายเหล่านี้สื่อสารออกมา เธอเขียนว่า ในทำนองเดียวกัน คริสเตียนอาจบอกอะไรบางอย่างเกี่ยวกับพระเยซูโดยไม่ต้องพูด
หัวใจที่ชื่นบาน
ทำนองเพลงโปรดของหลานสาวฉันคือเพลงมาร์ชของจอห์น ฟีลิปซูซ่า ซึ่งเป็นที่รู้จักในฐานะ “ราชาเพลงมาร์ช” เขาเป็นนักแต่งเพลงชาวอเมริกันในปลายศตวรรษที่ 19 แต่โมไรยา ไม่ได้อยู่ในวงดนตรีมาร์ชเพราะเธออายุแค่ 20 เดือน เธอแค่ชอบทำนองและถึงกับฮัมบางช่วงได้ หลานฉันจะคิดถึงเพลงนี้เวลาที่ร่าเริง เมื่อครอบครัวเรามาอยู่พร้อมหน้า เราจะฮัมเพลงนี้พร้อมกับตบมือและส่งเสียงร้องตาม หลานๆ ก็จะมาเต้นหรือเดินพาเหรดเป็นวงกลมตามจังหวะ และมักจบเพลงด้วยเสียงหัวเราะกับลูกหลานที่ออกมาเต้นกันจนเวียนหัว
